Filmtotaal Recensie
Regie: Tom Hooper | Cast: Eddie Redmayne (Einar Wegener/Lili Elbe), Alicia Vikander (Gerda Wegener), Amber Heard (Ulla), Ben Whishaw (Henrik), e.a. | Speelduur: 120 minuten | Jaar: 2015
Voor The Danish Girl bedient Tom Hooper zich van dezelfde formule als voor zijn succesverhaal The King's Speech: neem een op feiten berustend relaas over het leven van een met lichamelijke tekortkomingen behept en daardoor beschimpt persoon, plaats het in een fabuleus aangeklede setting en laat de hoofdrollen vertolkt worden door enkele van de beste acteurs van dit moment. Oscar-buzz verzekerd. Dat The Danish Girl zich in het op handen zijnde prijzencircus onder de gedoodverfde kanshebbers zal bevinden, zal inderdaad niet als verrassing komen, want hoofdrolspelers Eddie Redmayne en Alicia Vikander blijken eens te meer op het toppunt van hun kunnen. Ondanks hun uitstekende prestaties schiet Hoopers nieuwste op het dramatische vlak echter helaas tekort.
The Danish Girl opent in 1926, waarin we kunstenaarskoppel Einar en Gerda Wegener in een schijnbaar gelukkig huwelijk zien. Einar viert triomfen met zijn werk, Gerda wat minder met het hare. Wanneer Gerda haar man in vrouwenkleding tooit wegens afwezigheid van een model, is dat het begin van een omwenteling in hun levens. Einar voelt zich namelijk opvallend gemakkelijk als vrouw. Als het paar vervolgens als spel een verklede Einar op een feest introduceert als diens nicht Lili, is het hek van de dam en begint Einars lange weg naar de geslachtsverandering die hij onbewust altijd al begeerde. Hij is Einar niet, maar hij is Lili en Lili wenst niet langer verkleed als Einar te leven. Gerda gaat met opvallend veel acceptatie mee, mede gestimuleerd door het onverwachte succes dat zij nu boekt met portretten van Lili. Die acceptatie houdt de hele film stand, hoewel de kijker al snel inziet dat dit huwelijk realistisch gezien niet lang houdbaar kan zijn. Lili's identiteitsvorming neemt al snel dusdanig obsessieve vormen aan dat het een raadsel is dat Gerda het bij haar uithoudt. De status van de echte Gerda Wegener als openlijk lesbisch had een goede verklaring kunnen vormen, maar wordt hier genegeerd, evenals de onvermijdelijke scheiding van het historische duo. De film is namelijk geen historisch portret, maar een adaptatie van een succesroman.
