Capitalism: A Love Story
Michael Moore valt het kapitalisme aan in zijn nieuwste documentaire, die een stuk geslaagder is dan zijn vorige twee films.
play

6,8 details

  • 127 Min
  • Documentaire
  • Drama
  • Verenigde Staten
127 Min Verenigde Staten

Michael Moore neemt dit keer de globale financiële crisis onder de loep en de economie in de Verenigde Staten, nu Obama het roer heeft overgenomen van Bush. Daarnaast gaat de documentaire over de rampzalige invloed die de heerschappij van de grote bedrijven, en de onstilbare honger naar winst, heeft op het dagelijks leven van de gewone Amerikaan en andere burgers ter wereld.

Regie
Michael Moore
Cast
Ronald Reagan, Thora Birch, Wallace Shawn, Arnold Schwarzenegger, Michael Moore, Jimmy Carter, John McCain, William Black, Congressman Elijah Cummings, Baron Hill, Marcy Kaptur, Sarah Palin, Franklin Delano Roosevelt, Elizabeth Warren.
Budget
$ 20.000.000
Opbrengst
$ 17.436.509
Release
06.09.2009
Release NL
26.11.2009
Release DVD
20.04.2010

Filmtotaal Recensie

Regie: Michael Moore | Cast: Michael Moore e.a. | Speelduur: 127 minuten | Jaar: 2009

Michael Moore is de succesvolste en bekendste documentairemaker ter wereld. Dit komt deels doordat hij onderwerpen behandelt die mensen aanspreken, maar vooral ook doordat hij zelf altijd zo aanwezig is in zijn films. Twintig jaar nadat hij voor het eerst volgens zijn bekende werkwijze een maatschappelijk probleem probeerde aan te kaarten in Roger & Me, pakt hij net als in die film de falende Amerikaanse economie aan. Hierbij is hij veel minder te zien dan voorheen (wel te horen overigens), wat de film ten goede komt. Het levert een boeiende aanklacht tegen de rijkeren der aarde op, volgens Moore verantwoordelijk voor de huidige crisis. Het is dit keer verre van grappig, omdat de absurditeiten die aangekaart worden vrij schrijnend zijn, en een stuk minder vergezocht dan bijvoorbeeld Fahrenheit 9/11.

In 2008 begon Moore aan een nieuw project, dat over de Amerikaanse grabbelcultuur moest gaan en hoe ‘gewone’ mensen daar het slachtoffer van waren terwijl de mensen die al het geld al hadden er nog meer van profiteerden. Tijdens het filmen stortte de wereldeconomie in en richtte Moore zich daar op. De kritiek die hij al had op het kapitalistische systeem werd daardoor ineens een stuk sterker. Tegelijkertijd gaf het hem de mogelijkheid zelf minder op de voorgrond te treden, een groot voordeel. De scènes waarin hij dat nog wel doet, zijn misschien wel geinig, maar toch de minste van de film. Moore die voor een gebouw staat en niet binnen gelaten wordt of genegeerd wordt door mensen die hij op straat probeert aan te spreken: het zijn zo langzamerhand trucjes geworden die we al zo vaak gezien hebben.

videotrailers & clips

alle artikelen (4)

Capitalism: A Love Story Nieuwsberichten