Filmtotaal Recensie
Regie: Robert Schwentke | Cast: Bruce Willis (Frank Moses), Mary-Louise Parker (Sarah Ross), Karl Urban (William Cooper), John Malkovich (Marvin Boggs), Helen Mirren (Victoria), Morgan Freeman (Joe Mateson), e.a. | Speelduur: 111 minuten | Jaar: 2010
In een handjevol actiefilms uit de jaren negentig zagen we de door Bruce Willis gespeelde held geïntroduceerd worden terwijl hij uit zijn bed kwam. Vaak met een kater, meestal ongeschoren, maar in praktisch alle gevallen direct zoekend naar drank en/of sigaretten. Hoe zwaar de uitdagingen voor Willis in de rest van de film ook zouden worden, opstaan was altijd zijn grootste beproeving. Red (met afstand de dufste filmtitel van het jaar) opent ook met een ontwakende Bruce Willis, wat hoop biedt voor een vlotte, met cynische humor doorspekte actiekomedie zoals die tegenwoordig te weinig gemaakt worden. Maar anno 2010 zou inmiddels iedereen wel moeten weten dat Willis gevoel voor humor lijkt te zijn verdwenen met zijn haren. Willis slaat een paar ochtendpillen achterover en begint uiterst clean aan de film.
De door Willis gespeelde Frank Moses was ooit een van de beste CIA-agenten, verantwoordelijk voor talloze bloedige missies met veel gruwelijke kills. Nu hij echter gepensioneerd is en gevestigd in een saaie buitenwijk, is zijn leven stukken minder spannend. Het enige lichtpuntje in Moses leven is het regelmatige telefonische contact met de dame die zijn pensioen regelt, voor wie hij een stille liefde koestert. Wanneer zijn voormalige werkgever een mislukte moordaanslag pleegt op Moses, slaat hij op de vlucht met telefoondame Sarah (puur aanwezig voor een sporadische grap en geforceerde romantiek; zeg maar de Cameron Diaz-rol uit Knight and Day) en klopt aan bij enkele eveneens gepensioneerde ex-collegas voor hulp.
