Filmtotaal Recensie
Regie: Ron Howard | Cast: Russell Crowe (James Braddock), Renee Zellweger (Mae Braddock), Paul Giamatti (Joe Gould), Craig Bierko (Max Bear) e.a. | Speelduur: 144 min.
Nog een paar maanden en dan gaan we zien wat Ron Howard heeft gemaakt van The Da Vinci Code, gebaseerd op een van de best gelezen boeken sinds de bijbel. Spannend, want het blijft enigszins verbazing wekken dat uitgerekend een van Amerikas meest brave en conservatieve filmmakers met het omstreden project aan de gang is gegaan. Misschien zegt de regisseur daarmee wel vaarwel tegen de solide degelijkheid, die zijn films altijd heeft gekenmerkt. Als die hypothese klopt heet dat afscheid Cinderella Man, een Howard-productie ten voeten uit en voor het grootste gedeelte ook in positieve zin.
Het waargebeurde verhaal van Jim Braddock, die een onverwachte bokslegende werd, lag jarenlang voor het oprapen. Dat Oscarwinnaar Ron Howard (A Beautiful Mind) pas nu met een verfilming komt aanzetten, heeft misschien te maken met het feit dat het boksdrama in de geschiedenis van Hollywood en daarbuiten een genre op zichzelf is geworden. Nieuw is het dus allemaal niet. Toch viel het uitbrengen van Cinderella Man zo goed als samen met Million Dollar Baby, dat dit genre naar een hoger plan tilde en er prompt met de belangrijkste Oscars vandoor ging. Waar het meesterwerk van Clint Eastwood uitblonk in subtiliteit en het ontbreken van vals sentiment, is Howards film klassieker van aard en niet bang het grote gebaar te gebruiken. Geen hond bezocht de bioscoop. De wanhopige productiemaatschappij kwam, overtuigd van de kwaliteit, zelfs met een krankzinnige actie op de proppen: wie toch teleurgesteld de zaal verliet kreeg zijn geld terug. Misschien is het grote publiek de boksclichés wel zat. Toch een beetje sneu, want Cinderella Man is een bevredigend drama op de manier waarop bijvoorbeeld The Shawshank Redemption ook zo genietbaar was: een warme feelgoodfilm volgens Amerikaanse traditie.
