Filmtotaal Recensie
Regie: Noud Heerkens | Cast: Johanna ter Steege (Anne) en Ruurt De Maesschalck (Laurens) | Speelduur: 75 minuten | Jaar: 2009
Een experiment: één auto, één actrice, één laatste telefoongesprek, vijfentwintig cameras en één take. Noud Heerkens maakt al sinds de jaren zeventig experimentele films en Last Conversation past feilloos in die traditie. Jammer dat de film nooit de experimentstatus ontstijgt.
Anne rijdt in haar jaguar door de Ardennen. Asfalt, verkeer en bomen razen voorbij. Ze neemt een slok water en kijkt stoïcijns voor zich uit. Ze is immers aan het rijden en draait slechts af en toe haar ogen om in een spiegel te kijken. Een kwartier verstrijkt, opbouw heet dat. Met muziek en zo. De telefoon gaat, gelukkig. Nee, toch niet, het is een collega of haar secretaresse, kort gesprek. Weer die beelden, het zachte motorgeluid en voorbij suizende autos. Anne is een succesvol advocate, anders rijd je geen jaguar. Nog een slok water van een nieuw flesje, de dop is er al af, hoeveel flesjes zouden daar staan? Weer telefoon. Haar ex-geliefde. Eindelijk. Ze zegt dat ze moet plassen, komt van al dat water natuurlijk, vraagt of hij zo terug belt. Ze stopt en stapt uit. Lege auto. Daar is ze weer, start de auto en rijdt weg. Weer dat asfalt, maar gelukkig ook weer de telefoon. Eindelijk, dat laatste gesprek.