The Last House on the Left

The Last House on the Left (2009)

If bad people hurt someone you love, how far would you go to hurt them back?

Deze remake van de nihilistische culthorror van Wes Craven is vooral qua spanning een enorme verbetering.
play

5,8 details

  • 110 Min
  • Horror
  • Thriller
  • Verenigde Staten
110 Min Verenigde Staten

Nog dezelfde avond dat ze met haar ouders aankomt in het afgelegen huis aan het meer van Collingwood, wordt Mari met haar vriendin gekidnapt door een ontsnapte gevangene en zijn handlangers. De doodsbange Mari wordt voor dood achtergelaten. Haar enige hoop is haar ouders John en Emma te bereiken. Maar ze heeft pech, want juist in het enige huis waar ze veilig zou zijn, hebben haar belagers hun toevlucht gezocht. Als haar ouders achter de gruwelijke waarheid komen, blijken ze tot alles in staat te zijn.

Regie
Dennis Iliadis
Cast
Monica Potter, Tony Goldwyn, Joshua Cox, Spencer Treat Clark, Sara Paxton, Martha MacIsaac, Aaron Paul, Riki Lindhome, Garret Dillahunt.
Release
13.03.2009
Release NL
11.06.2009
Release DVD
06.10.2009

Filmtotaal Recensie

Regie: Dennis Iliadis | Cast: Garret Dillahunt (Krug), Sara Paxton (Mari Collingwood), Tony Goldwyn (John Collingwood), Monica Potter (Emma Collingwood), Spencer Treat Clark (Justin) e.a. | Speelduur: 110 minuten | Jaar: 2009

In 1960 maakte Ingmar Bergman The Virgin Spring, waarin een echtpaar de verkrachters en moordenaars van hun dochter bij toeval ontvangt. Zodra de ouders erachter komen wie ze in huis hebben, nemen ze kil wraak. Wes Craven maakte in 1972 van deze studie naar beschaving en de menselijke natuur de goedkope exploitatiefilm The Last House On The Left en lanceerde hiermee zijn carrière als horrorregisseur, hoewel hij pas echt doorbrak met A Nightmare On Elm Street. Ook Sean S. Cunningham, producer van het origineel, is befaamder om een andere film (Friday the 13th), maar heeft nu samen met Craven de remake hun eigen cultklassieker geproduceerd. Ze brengen het er beter van af dan toen.

Een groot verschil is het ontbreken van de onhandige humorscènes waardoor het origineel maar moeilijk serieus te nemen viel, terwijl dit overduidelijk wel de bedoeling was. Bovendien hadden de makers geen kaas gegeten van structuur of spanningsopbouw. De oorspronkelijke The Last House on the Left was een nare, akelige film die vooral wilde shockeren. Het geweld en de onpartijdigheid waarmee dat werd gepresenteerd waren naar Amerikaanse maatstaven baanbrekend, maar verder viel er niets aan te genieten. Het was nihilistisch effectbejag, dat door de jaren heen zijn uitwerking verloor. Van de filosofische laag van Bergmans origineel was weinig meer te zien.

videotrailers & clips

alle artikelen (2)

The Last House on the Left Nieuwsberichten