Filmtotaal Recensie

Regie: Saverio Constanzo | Cast:) | Christo Jivkov (Andrea), Filippo Timi (Zanna), Andre Hennicke (Vader Overste), Fausto Russo Alesi (Panella) Speelduur: 116 minuten | Jaar: 2007

“Hoe kun nou je wetenschappelijk zijn over Christus?” Het is een typerende vraag die broeder Zanna stelt. In Memoria di Me speelt zich af in een Italiaans klooster en gaat over een groep priesters in opleiding die op zoek zijn naar God. Tijdens de dagelijkse Bijbelexegese ontlokt de mysterieuze nieuweling Andrea een discussie met zijn nuchtere opvattingen over het geloof. Dit moment is slechts het begin van een spirituele zoektocht naar de zin van het bestaan. De film is geïnspireerd door het katholieke geloof en viert de sobere levensstijl van de kerkelijke gemeenschap. Toch is het geen directe reclame voor de belijdenis.

Andrea is gespeend van iedere emotie. Hij wandelt met een uitgestreken gezicht door de eindeloze gangen van het klooster. Wat hij denkt en hoe hij zich voelt valt slechts te raden. Hij lijkt arrogant en ijdel. Zijn broeders denken er in ieder geval wel zo over en laten dat maar al te graag merken tijdens een evaluerend gesprek in de kerkbanken. De kloosterlijke traditie vereist dat iedere leerling zijn gevoelens over anderen kan delen teneinde de eigen identiteit te ontdekken, want “je leert jezelf alleen kennen door het beeld van de ander.” De camera filmt Andrea terwijl hij de vernederende opmerkingen van de andere broeders aanhoort. Omdat hij zo ongenaakbaar is wil je niets liever weten dan wat er nu schuilt achter zijn façade. Het is gespannen wachten op een oprechte reactie. Die komt niet, het lijkt Andrea allemaal niets te doen. Regisseur en schrijver Saverio Contanzo slaat met de scène twee vliegen in een klap: hij laat zien dat zijn film gaat over de zoektocht naar een eigen identiteit maar laat het aan de kijker of je die nou moet vinden in het geloof.

Lees verder