Filmtotaal Recensie
Regie: Lucía Puenzo | Cast: Ricardo Darín (Kraken), Martín Oiroyansky (Alvaro), Inés Efron (Alex), Valeria Bertuccelli (Suli), Germán Palacios (Ramiro), Carolina Peleritti (Erika), Luciano Martín Nobile (Vando) | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2007
Darwins missende schakelapen en het tuinfeestje van Adam en Eva lieten ons in woord en geschrift kennis maken met onszelf, de Mensch. Anatomisch gezien is de Mensch behoorlijk voorspelbaar, maar zo af en toe verrast de natuur ons met iets nieuws. Als de enige geslachten die wij kennen samenkomen in één persoon kunnen we dat zien als universeel of foutief. Het feit dat het bestaat zegt echter genoeg. Hebben we het recht om de natuur te veranderen? Dat er zes miljard mensen onderverdeeld zijn in twee geslachtsgroepen betekent nog niet dat deze afwijkende minderheid niet kloppend is. Het bestaat nu eenmaal. Het anatomische dogma is nog immer werkend.
Ieder mens heeft 22 paar autosomen (gewone chromosomen) en één paar geslachtschromosomen. Dat ene paar bepaalt zijn (XY) of haar (XX) geslacht. Alex heeft echter één genderbepalend chromosoom te veel, het dominante Y-chromosoom van haar vader. Dat verhindert haar de vrouw te worden die ze hoorde te zijn. De vijftienjarige Alex, zowel meisje als jongen, wordt door haar ouders een rustige jeugd gegund en leeft met hen in een klein vissersdorpje aan de kust van Uruguay. Als vrienden van haar ouders langskomen, zien we een angstige blik door de houten planken van het opstapje naar de voordeur. Het blijkt al snel dat Ramiro, een gevierd chirurg, en zijn vrouw niet uit vriendschap zijn langsgekomen maar uit medische belangstelling voor Alex. Alex is gestopt met het slikken van de anti-hormoonkuur en wordt langzaam mannelijker, zoals dat natuurlijker wijze gaat. De vraag voor Alex is of zij zich moet laten opereren om door de maatschappij geaccepteerd te kunnen worden of moet blijven zoals ze is geboren.
