London to Brighton

London to Brighton (2006)

Innocence has nowhere to hide

6,6 details

  • 85 Min
  • Misdaad
  • Drama
  • Thriller
  • Verenigd Koninkrijk
85 Min Verenigd Koninkrijk

Het is 3:07 's morgens, straathoertje Kelly en de 11 jarige Joanna vinden een schuilplaats in een openbaar toilet ergens in Londen. Joanne huilt haar ogen uit, haar kledij is gescheurd. Het gezicht van Kelly is gekneusd en begint te zwellen. Duncan Inbus is in zijn badkamer dood aan het bloeden. Zijn zoon, Stuart, heeft zijn vader gevonden en wil antwoorden. Derek, de pooier van Kelly, moet Kelly vinden of hij zal er voor opdraaien. Kelly en Joanne moeten de volgende dag levend doorkomen...<br>

Regie
Paul Andrew Williams
Cast
Nathan Constance, Alexander Morton, Claudie Blakley, Tim Matthews, Sam Spruell, Johnny Harris, Jamie Kenna, Lorraine Stanley, Georgia Groome, David Keeling, Jack Deam, Chloe Bale, Louise Appel, David Barker, James Beirman, Elisa Boyd, Chiqui, Su Douglas, Nick Ewans, Tom Jude, Andy Lloyd, Marianna Maniatakis, Cat Meacher, Torq Pagdin, Yasmin Pannell, Paul Andrew Williams.
Release
01.12.2006

Filmtotaal Recensie

Regie: Paul Andrew Williams | Cast: Lorraine Stanley (Kelly), Georgia Groome (Joanne), Johnny Harris (Derek) Sam Spruell (Stuart Allen) e.a. | Speelduur: 85 minuten | Jaar: 2006

De Britten hebben een grote en lange traditie in het maken van kleine dramafilms over minder fortuinlijke mensen. Van de ‘kitchen sink’-beweging in de jaren vijftig en zestig tot het werk van Ken Loach en Mike Leigh, op de Britse eilanden kunnen ze er wat van. Eerder dit jaar was er bijvoorbeeld nog Red Road te zien, dat ook een uitstekend voorbeeld was van hoe de Britten (zij het in een Deense co-productie) sterke films over de harde realiteit kunnen maken. Paul Andrew Williams debuut als regisseur en schrijver van een lange film past perfect binnen deze traditie, en doet in sommige aspecten denken aan Mike Leighs moderne klassieker Naked.

Een groot verschil tussen Naked en London to Brighton is echter de humor waarmee Leigh zijn tragiek lardeerde en het drama daardoor dragelijk maakte. Williams is daarentegen nietsontziend en wil het zijn publiek totaal niet makkelijk maken. Hoewel hij het ergste geweld niet laat zien, is de suggestie vaak krachtig genoeg. Misschien is dat dan de genade richting het publiek dat hij succesvol anderhalf uur lang in een wereld betrekt die over het algemeen vrij onderbelicht is. Logisch, de meeste mensen worden liever niet geconfronteerd met de onderkant van de samenleving waarin twaalfjarige van huis weggelopen meisjes worden gerekruteerd door pooiers om gangsters op leeftijd te bevredigen.

videotrailers & clips