Filmtotaal Recensie
Regie: Micha X. Peled | Speelduur: 87 minuten | Jaar: 2005
Velen herinneren zich nog wel zo'n gezellige kruidenier waar het zoethout in een glas op de toonbank stond en waar je bijna niets zelf mocht pakken. De kans is groot dat die eigenaar zijn zaakje al lang geleden heeft moeten opdoeken omdat hij de concurrentie met de supermarkten en warenhuizen niet aankon. In China zal zo'n winkel om die reden niet zo snel verdwijnen. Daar gaat men gewoon door met concurreren door de lonen van de arbeiders te verlagen. En te verlagen. En te verlagen. China Blue biedt voor de allereerste keer een kijkje achter de normaal gesproken potdichte deuren van een fabriek in China. Met de hete adem van de Chinese politie in zijn nek ging regisseur Peled op onderzoek uit in een spijkerbroekenfabriek waar de arbeidsomstandigheden mensonterend zijn.
Het kostte de productie enorm veel moeite om een fabriek te vinden waar ze in volledige vrijheid mochten filmen. Uiteindelijk hapte een directeur toe die het een eer vond om in een Amerikaanse film te mogen spelen. Zijn fabriek is ontegenzeggelijk een van de betere van het land, maar dan nog werken de arbeiders er minimaal elf en maximaal vierentwintig uur per dag. Ze mogen tijdens hun dienst twee keer naar de wc en wonen vlak naast de fabriek met twaalf personen op één kamer waar ze moeten betalen voor warm water. En nee, het loon wordt niet netjes iedere maand op dezelfde dag uitbetaald. Het is steeds maar weer afwachten wanneer het komt en hoeveel het is.
