The Wind That Shakes the Barley
The Wind that Shakes the Barley [recensie]

7,6 details

  • 127 Min
  • Drama
  • Historisch
  • Oorlog
  • Ierland
  • Verenigd Koninkrijk
  • Duitsland
  • Italië
  • Spanje
  • Frankrijk
127 Min Ierland

Ierland, 1920. Arbeiders vormen een guerrillaleger om weerstand te bieden aan de Engelse knokploegen die worden gestuurd om Ierland's roep om onafhankelijkheid in de kiem te smoren. Gedreven door plichtsbesef en liefde voor zijn land geeft Damien zijn carrière als dokter op. Hij voegt zich bij zijn broer Teddy die voor een vrij Ierland strijdt. Wanneer de vrijheidsstrijders de Engelsen op hun knieën dwingen is er eindelijk ruimte voor een wapenstilstand. Ondanks deze schijnbare overwinning breekt er een burgeroorlog uit. Families, die zij aan zij tegen de Engelsen vochten, staan elkaar nu naar het leven. Hun loyaliteit wordt tot het uiterste op de proef gesteld....

Regie
Ken Loach
Cast
Liam Cunningham, Cillian Murphy, Padraic Delaney, Orla Fitzgerald, Mary O'Riordan, Mary Murphy, Laurence Barry, Damien Kearney, Frank Bourke, Myles Horgan, Martin Lucey, Aidan O'Hare, Shane Casey, John Crean, Máirtín de Cógáin.
Budget
$ 6.500.000
Opbrengst
$ 22.889.018
Release
18.05.2006

Filmtotaal Recensie

Regie: Ken Loach | Cast: Cillian Murphy (Damien), Padraic Delaney (Teddy), Orla Fitzgerald (Sinead) e.a. | Speelduur: 124 minuten | Jaar: 2006

Op het afgelopen filmfestival van Cannes waren tijdens de uitreiking van de felbegeerde Gouden Palm alle ogen op Pedro Almodóvar gericht. Weliswaar was ook Alejandro González Iñárritu met zijn film Babel een kanshebber, maar Volver van Almodóvar was toch echt de gedoodverfde winnaar. De films van de Spanjaard en Mexicaan vielen wel in de prijzen, maar grepen allebei naast de belangrijkste. Die nam de Brit Ken Loach mee naar huis. Uit handen van actrice Emmanuelle Béart ontving hij de Gouden Palm voor zijn politieke drama The Wind that Shakes the Barley over de Ierse onafhankelijkheidsstrijd rond 1920. Jurylid Helena Bonham Carter vertelde later dat die film hen allen zó ontroerde dat de jury slechts één stemmingsronde nodig had om hem unaniem tot winnaar te kunnen verkiezen.

De inmiddels zeventigjarige Ken Loach is een meester in het schetsen van intieme portretten van hevig, persoonlijk drama. In de meer dan twintig lange speelfilms toont hij keer op keer hoe het dagelijkse bestaan doortrokken is van pijn, teleurstelling en troost. Meer dan eens spreekt hij daarmee het politieke bewustzijn van de kijker aan, zoals in 1990 met Hidden Agenda, waarin Loach de corruptie en wetteloosheid binnen de Engelse geheime dienst in Noord-Ierland toont. Ook al werd deze film op het toenmalige filmfestival van Cannes plagerig omschreven als de I.R.A.-inzending, hij sleepte wel de speciale juryprijs in de wacht. In het dik twee uur durende politieke drama The Wind that Shakes the Barley ontvouwt Loach nu een van de belangrijkste hoofdstukken uit de geschiedenis van Ierland.

alle artikelen (2)

The Wind That Shakes the Barley Nieuwsberichten