Filmtotaal Recensie
Regie: Anne Fletcher | Cast: Channing Tatum (Tyler Gage), Jenna Dewan (Nora Clark), Mario (Miles Darby) e.a. | Speelduur: 98 minuten
Hoeveel clichés kun je in één film stoppen? De makers van Step Up doen een recordpoging, om het hun doelgroep niet te moeilijk te maken. De tienermeisjes moeten een gezellig avondje uit hebben, en een intelligent verhaal, geloofwaardige dialogen, logica of personages met meer dan één dimensie mogen daar geen deel van uit maken. Voor het publiek dat niet tot die specifieke doelgroep behoort, of daar wel toe behoort maar meer verwacht van een film, zijn er twee opties: deze film mijden als de pest, of accepteren dat hij belachelijk is en er dan ook maar om lachen. Met een sarcastische blik kun je veel plezier aan Step Up beleven. Wel vereist dat enige conversatie met mensen met eenzelfde instelling, en dat zou de bioscoopavond van die tienermeisjes kunnen verpesten. Een morele afweging die enige reflectie van de bioscoopganger zelf verdient.
Geen recensent die zon beslissing voor zijn of haar publiek kan maken. Het enige wat rest, is een verklaring waarom Step Up zo lachwekkend slecht is. Dat begint en eindigt bij het script van Melissa Rosenberg en David Adler (die eerder verantwoordelijk was voor dansfilm Save The Last Dance). Dat is namelijk zo volgepropt met clichés, banaliteiten en stereotypes dat het tot op de minuut voorspelbaar en daardoor vrij saai is. Tenzij je om het zichzelf flink serieus nemende verhaal kan lachen natuurlijk.
