Filmtotaal Recensie

Regie: Neil LaBute | Cast: Nicolas Cage (Edward Malus), Ellen Burstyn (Sister Summersisle), Kate Beahan (Sister Willow) e.a. | Speelduur: 97 minuten

Aan de golf van horror-remakes lijkt voorlopig nog geen einde te komen. Dit keer is het de relatief obscure Britse film The Wicker Man uit 1973 die er aan moet geloven. Was het origineel een ijzersterke, vervreemdende combinatie van horror en folklore met een even onverwacht als genadeloos slot, de Hollywood-remake is gladgestreken en kleurloos en ontstijgt de heersende horrorclichés nauwelijks. We zeggen het nog maar eens: 'if it ain’t broke, don’t fix it'. The Wicker Man anno 2006 is ongeïnspireerd, onbevredigend en uiteindelijk volkomen overbodig.

De eerste ontmoeting met het origineel is er eentje die je niet snel zult vergeten. The Wicker Man (1973) is misleidend kneuterig en kleinschalig, maar zal je uiteindelijk in shock achterlaten. Het is een unieke filmervaring en het is dan ook niet voor niets dat de film al meerdere malen uitgeroepen is tot de beste Britse horror aller tijden. The Wicker Man volgt de zoektocht van politieman Howie naar een verdwenen meisje. Deze zoektocht leidt hem naar een afgelegen eiland voor de Schotse kust, waar hij al snel merkt dat de boel niet helemaal pluis is. De eilanders blijken verenigd in een heidense sekte die er bizarre vruchtbaarheidsrituelen op nahoudt. Bij Howie rijst het vermoeden dat de verdwijning van het meisje iets te maken heeft met deze mysterieuze riten. Hoe verder zijn onderzoek naar de verdwijning vordert, des te meer hij verstrikt raakt in het web van carnavaleske tradities, die minder onschuldig blijken te zijn dan je op het eerste gezicht vermoedt. The Wicker Man ademt een houterige, haast knullige sfeer uit. Maar vlak onder de oppervlakte broeit er iets, waardoor je je als kijker haast geen houding weet te geven. Betreft het hier inderdaad een stel geflipte boeren die dol zijn op verkleedpartijtjes, of is er iets meer aan de hand? Zijn de rituelen nou grappig, of juist ten diepste doodeng? Dit ambivalente sfeertje maakt dat je niet anders kunt dan geboeid blijven kijken totdat uiteindelijk het ijzingwekkende slot zich voor je ogen ontvouwt.

Lees verder