Filmtotaal Recensie
Regie: Armand Mastroianni | Cast: Matthew Settle (John), Thomas Kretschmann (Wil), Sarah Wayne Callies (Marjorie), Annabeth Gish (Julia) | Speelduur: 99 minuten
Strek je armen voor je uit. Haal diep adem. Concentreer je. Bal je vuisten nu en laat je wijsvingers naar elkaar wijzen. Zorg dat er maar een paar centimeter tussen de topjes van beide vingers is. Als je nu je blik een klein beetje uit focus laat gaan, zul je versteld staan van wat je te zien krijgt. Kosmische energie vloeit van de ene vinger naar de andere. Een soort gele, goddelijke gloed. Een nieuwe wereld ontsluit zich. Zie je het? Nee, natuurlijk niet! En waarom niet? Omdat het klinkklare onzin is! Toch vormt dit suffe energieverhaaltje de aanleiding voor de hoofdfiguur uit De Celestijnse Belofte om op zoek te gaan naar een diepere waarheid, die verborgen ligt achter de wereld zoals wij die kennen. Hij gaat op zoek naar de negen inzichten van De Celestijnse Belofte, die uiteindelijk een nieuwe, spirituele wereld tot gevolg zullen hebben. En wij, arme kijkertjes, verliezen met dit stompzinnige, quasi-esoterische, slecht gemaakte avontuur negenennegentig kostbare minuten van onze toch al zo korte leventjes. Je zou er bijna kwaad om worden. En dat mag nou juist niet volgens De Belofte...
Op zich zou een zoektocht naar eeuwenoude mystieke manuscripten in de donkere regenwouden van Peru een prima uitgangspunt zijn voor een avonturenfilm à la Indiana Jones, verrijkt met een spirituele inslag. Maar helaas. De Celestijnse Belofte is verre van dat. Laten we eens kijken wat er allemaal misgaat.
