Filmtotaal Recensie

Regie: Bryan Singer | Cast: Brandon Routh (Clark Kent/Superman), Kate Bosworth (Lois Lane), Kevin Spacey (Lex Luthor), James Marsden (Richard White), Parker Posey (Kitty Kowalski) e.a. | Speelduur: 154 minuten | Jaar: 2006

De themamuziek van Superman hoort samen met de onsterfelijke thema’s uit Star Wars en Raiders of the Lost Ark, tot de beste en meest iconische filmmuziek die John Williams ooit schreef. Dankzij Williams’ montere blazers en romantische strijkers kon Richard Donners film in 1978 bij voorbaat al niet meer stuk. Nog voordat het publiek een glimp had opgevangen van Christopher Reeve, was Superman al gedefinieerd als een oeroptimistisch, ‘larger-than-life’ filmavontuur. Aan het begin van Bryan Singers Superman Returns krijgen we niet alleen Williams’ originele muziek, maar ook dezelfde begintitels, met blauw oplichtende namen die op het scherm afvliegen. Het effect is nog even opwindend: de film is nog niet begonnen of je zit al met een brede grijns op je stoel, in afwachting van de achtbaanrit die komen gaat. Jammer genoeg blijkt Singer iets anders voor ons in petto te hebben.

Superman Returns haakt in op de eerste twee Superman-films (delen III en IV worden terecht beschouwd als Superman onwaardig) en laat de Man van Staal na vijf jaar afwezigheid terugkeren op aarde. Het personage wordt niet opnieuw geïntroduceerd, noch zijn dubbele identiteit, noch het feit dat hij verliefd is op Lois Lane. Dat wordt als parate kennis verondersteld; daarbij helpt het dat hoofdrolspeler Brandon Routh wel wat weg heeft van Christopher Reeve en ook een hommage brengt aan diens vertolking van de dubbelrol Clark Kent/Superman. Het voordeel van die benadering is dat het verhaal meteen van start kan gaan; dat de film alsnog een dikke tweeëneenhalf uur duurt is dan ook een veeg teken.

Lees verder