Filmtotaal Recensie
Regie: Mike Barker | Cast: Helen Hunt (Mrs. Erlynne), Scarlett Johansson (Meg Windermere), Tom Wilkinson (Tuppy), Stephen Campbell-Moore (Lord Darlington), Mark Umbers (Robert Windermere) e.a. | Speelduur: 93 minuten
Een kostuumdrama mag A Good Woman eigenlijk niet worden genoemd, want in tegenstelling tot het oorspronkelijke toneelstuk dat Oscar Wilde rond 1890 liet plaatsvinden, speelt de film zich om onduidelijke redenen een paar decennia later af. De Victoriaanse kostuums zijn ingewisseld voor de wat luchtigere kleding van de jaren dertig. Behalve de periode, zijn ook de titel en de locatie enigszins aangepast. Oscar Wilde noemde zijn sociale satire Lady Windermeres Fan en situeerde het verhaal aan de Franse kust. Scriptschrijver Howard Himelstein gebruikte Wildes concepttitel A Good Woman en verplaatste de gebeurtenissen naar de Italiaanse Riviera. Veel zoden zet het allemaal niet aan de dijk. A Good Woman is een brave, oubollige film waar niemand zich een buil aan zal vallen, maar waar ook niemand wat aan heeft.
A Good Woman ontleent zijn bestaansrecht aan twee actrices, één acteur en een homoseksuele schrijver. Die laatste is natuurlijk Oscar Wilde himself, de auteur van het populaire, frequent opgevoerde toneelstuk Lady Windermeres Fan. Hoewel het verhaal over mannenverslindster Erlynne (Helen Hunt) die een wig drijft tussen de pas getrouwde Meg en Robert Windermere (Scarlett Johansson en Mark Umbers) niet van deze tijd is, hebben de talrijke satirische uitspraken over de liefde en het high societyleven nog steeds niet aan scherpte ingeboet. Wildes teksten zijn veelvuldig terug te vinden in de film en telkens als het verhaal op een klinische dood afstevent, zijn het de scherpe, spottende quotes die de kijker alert houden en de link leggen met hun schepper.