Ascenseur pour l'échafaud

Ascenseur pour l'échafaud (1958)

More Hitchcock Than Hitchcock!

Een juweeltje, waarin een boeiende misdaadplot met verschillende verhaallijntjes, onvergetelijke beelden en een subtiele politieke subtext schijnbaar moeiteloos tot een compact geheel worden gesmeed.

8,1 details

  • 91 Min
  • Misdaad
  • Drama
  • Thriller
  • Frankrijk
91 Min Frankrijk

Florence (Jeanne Moreau), is de sensuele maîtresse van de gedesillusioneerde oorlogsveteraan Julien. Hij werkt in het bedrijf van Florence's echtgenoot, een wapenhandelaar. Het leven van de hoofdpersonen raakt in een stroomversnelling wanneer Julien, opgejut door Florence, zijn baas met een revolverschot doodt. Het lijkt een perfecte moord, totdat het noodlot toeslaat; Juliens auto wordt gestolen door een jong stel, dat eveneens een moord pleegt. Alle pijlen wijzen in Juliens richting....

Alt titel
Elevator to the Gallows, De lift naar het schavot
Regie
Louis Malle
Cast
Jeanne Moreau, Jacques Hilling, Elga Andersen, Maurice Ronet, Charles Denner, Hubert Deschamps, Gérard Darrieu, Georges Poujouly, Yori Bertin, Jean Wall, Sylviane Aisenstein, Micheline Bona, Gisèle Grandpré, Jacqueline Staup, Marcel Cuvelier.
Release
10.06.1958

Filmtotaal Recensie

Regie: Louis Malle | Cast: Jeanne Moreau (Florence Carala), Maurice Ronet (Julien Tavernier), Georges Poujouly (Louis), Yori Bertin (Véronique), Lino Ventura (inspecteur Cherrier), e.a. | Duur: 88 min.

Hoeveel mensen zullen bij de titel Ascenseur pour l’échafaud (‘Lift naar het schavot’) direct aan Miles Davis denken? En hoeveel aan Louis Malle en Jeanne Moreau? Het antwoord zal ongetwijfeld uitvallen in het voordeel van de jazzlegende en dat is ook niet zo vreemd, aangezien zijn soundtrack overal op cd te koop is en er van de film uit 1958 zelf slechts een zeer slecht verkrijgbare VHS-uitgave bestaat. Je zou haast vermoeden dat de film een stuk minder interessant is dan de muziek die Davis erbij improviseerde; op zichzelf geen rare gedachte, want wat kan er tippen aan deze soundtrack? Maar niets is minder waar. Louis Malle’s Ascenseur pour l’échafaud is een juweeltje: een soepel verlopende rit van krap anderhalf uur, waarin een boeiende misdaadplot met verschillende verhaallijntjes, onvergetelijke beelden van een door nachtelijk Parijs zwervende Jeanne Moreau en een subtiele politieke subtext schijnbaar moeiteloos tot een compact geheel worden gesmeed. En dáár komt dan nog de terloopse genialiteit van Miles Davis bovenop.

Het wordt allemaal nog indrukwekkender wanneer je bedenkt dat Moreau met Ascenseur… debuteerde als leading lady, en Malle als zelfstandig regisseur. Er valt geen spoortje onwennigheid te ontwaren; deze film is in alle opzichten af. Hij begint met een close-up van Moreau’s gezicht, dat niet klassiek mooi is maar een onmiskenbare aantrekkingskracht bezit. Zij praat door de telefoon met haar minnaar Julien, die op het punt staat de perfecte moord te plegen op haar man en zijn baas, de rijke wapenhandelaar Carala. Dan zien we hoe de moord in zijn werk gaat. Julien lijkt inderdaad een waterdicht plan te hebben bedacht, maar er gaat – uiteraard – iets mis. Hij komt vast te zitten in de lift, zijn auto wordt gestolen door een onbezonnen jong stel, en zijn minnares doolt doelloos door de straten van Parijs, denkend dat haar geliefde haar heeft verlaten.