Grbavica

Grbavica (2006)

7,1 details

  • 90 Min
  • Drama
  • Oostenrijk
  • Bosnië en Herzegovina
  • Duitsland
  • Kroatië
90 Min Oostenrijk

De alleenstaande moeder Esma woont met haar 12-jarige dochter Sara in de wijk Grbavica, in Sarajevo, waar het leven nog steeds in het teken staat van opbouw na de Joegoslavische oorlog. Esma bezoekt de vrouwensteungroep in Sarajevo. De sociaal werker moedigt de vrouwen aan om over hun verdriet te spreken, maar Esma houdt haar mond. Ze verschijnt alleen op de dagen wanneer de financiële steun wordt vergeven. Om de eindjes aan elkaar te knopen, neemt Esma een baan als serveerster bij een nachtclub. Sara wordt dikke maatjes met Samir. Ze hebben een hechte band, mede omdat beiden hun vader hebben verloren in de oorlog. Maar Samir is verbaasd dat Sara de details niet kent over haar vaders dood. Als Sara een certificaat nodig heeft als bewijs dat haar vader oorlogsslachtoffer is, om korting te krijgen op de kosten voor een schoolreisje, wil Esma dat certificaat niet aanvragen. Ze zegt dat dat beter is voor Sara en voor haarzelf.

Alt titel
Grbavica: The Land of My Dreams
Regie
Jasmila Zbanic
Cast
Bogdan Diklic, Mirjana Karanovic, Emir Hadzihafizbegovic, Jasna Zalica, Leon Lucev, Luna Mijovic, Kenan Catic, Jasna Beri, Dejan Acimovic, Ermin Bravo, Semka Sokolovic-Bertok, Maike Höhne, Nada Djurevska, Emina Muftic, Dunja Pasic.
Release
01.01.2006

Filmtotaal Recensie

Regie: Jasmila Zbanic | Cast: Mirjana Karanovic (Esma), Luna Mijovic (Sara), Leon Lucev (Pelda) e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2006

Tien jaar geleden eindigde de burgeroorlog in Sarajevo, maar de littekens zijn nog duidelijk zichtbaar. Met name de wijk Grbavica kreeg het zwaar te verduren. Drie jaar lang werden vanuit die plek inwoners gemarteld en verkracht. Met de film Grbavica roept debuterend regisseuse Jasmila Zbanic op om het zwijgen daarover te doorbreken. Zelf woonde Zbanic tijdens de belegering op een steenworp afstand van Grbavica, maar ondanks die directe betrokkenheid is de toon hier niet beschuldigend, maar juist hoopvol. De centrale boodschap is niet mis te verstaan: pas wanneer je de confrontatie aangaat met je eigen demonen, kun je verder en ben je in staat om je te kunnen ontwikkelen als mens, als stad en als land. In Berlijn won Grbavica verassend de Gouden Beer met dit weliswaar ontroerende, maar ook weinig diepgravende debuut.

1992 had zo'n mooi jaar moeten worden. Het parlement verklaarde op 5 april de onafhankelijkheid van de republiek Bosnië-Herzegovina en verkoos Sarajevo tot hoofdstad van de nieuwe staat. Nog diezelfde dag ging het mis. Tijdens een demonstratie schoot een onbekende schutter een studente dood. Direct daarop verschanste het Joegoslavische Volksleger zich met een leger van Bosnische Nationalistische Serviërs in de bergen rondom de stad. Dik drie jaar lang werd Sarajevo beschoten en gebombardeerd. Alhoewel de manschappen er niet in slaagden de hele stad in te nemen, werd de wijk Grbavica bezet waarna duizenden mensen werden gemarteld en verkracht. Met gemiddeld zo'n vierduizend granaten per dag en zonder gas, water en elektriciteit moet het een uitzichtloze hel zijn geweest. Meer dan tienduizend inwoners overleefden het niet.

videotrailers & clips