Heruitgave van een klassieker uit 1954 is vooral de moeite waard vanwege Humphrey Bogart en Ava Gardner.
Debuut van Palestijns-Amerikaanse Cherien Dabis is een heel aardige film over aanpassingsproblematiek van migranten in de Verenigde Staten.
De langverwachte nieuwe film van Jean-Pierre Jeunet is niet zo meesterlijk als Amélie, maar wel een visueel feest en op de valreep een van de leukste films van dit jaar.
Deze winnaar van de Gouden Beer in Berlijn heeft een bijzonder vreemd uitgangspunt, maar ontpopt zich tot een degelijk, weinig spectaculair portret van een Peruaanse vrouw.
Matige verfilming van de helse Elfstedentocht van 1963 komt gedateerd en knullig over, ondanks de goede bedoelingen van de makers.
Amerikaanse remake van de film van Susanne Bier blijft onverminderd actueel en schetst een uitstekend beeld van wat oorlog met mensen kan doen.
Winnaar van het Gouden Kalf voor beste film is een minimalistisch portret van een Nederlandse vrouw die vlucht naar het Ierse platteland om haar beëindigde relatie te verwerken.
Opmerkelijk sadistische thriller wil iets zeggen over de morele dilemmas van het rechtssysteem, maar schiet daarin ernstig tekort.
Zeer intense en ongemakkelijke film geeft een stem aan de zwarte Amerikaanse onderklasse, een groep waar we veel over horen en lezen, maar veel te weinig van zien.
Reconstructie van het beleg van Nanking, vlak voor de Tweede Wereldoorlog, moet het vooral hebben van zijn voorbeeldige hoofdrolspeler Ulrich Tukur.
Visueel is A Christmas Carol spectaculair, maar de humanistische themas van het onvergetelijke verhaal komen er wel erg karig van af.
Vervolg op het immens succesvolle Twilight heeft nog steeds last van het belabberde bronmateriaal, maar is qua film beter geslaagd dan het eerste deel.
Alles mag kapot in 2012, de nieuwste rampenfilm van Roland Emmerich die alle andere rampenfilms overbodig moet maken.
Halfslachtige poging tot een drama over rouwverwerking laat een zwakke indruk achter doordat de genreconventies van de romantische komedie niet opzij worden geschoven.
Deense Oscarinzending van dit jaar is een heel aardige kruising tussen een spaghettiwestern, een Coen-film en talloze andere filmgenres.