Zoeken

Kaj van Zoelen

Kaj van Zoelen
625

Recensies

 8,51M

Views
Hoofdredacteur recensies streamingfilms
Recensent
Schrijft sinds mei 2003 voor FilmTotaal

Auteur
Filmliefde is er bij Kaj van Zoelen met de paplepel ingegoten, door zijn vader. Sinds 2003 schrijft hij al recensies voor FilmTotaal, en tegenwoordig ook af en toe voor SerieTotaal. Kaj is bij FilmTotaal ook hoofdredacteur van de recensies van streamingfilms. Daarnaast is hij freelance filmjournalist voor o.a. Frameland, Schokkend Nieuws, Cine, EasternKicks en Salon Indien. Naast filmjournalist is Kaj ook editor-in-chief en filmprogrammeur bij het filmfestival Camera Japan.

Achtergrond en focus
Hoewel Kaj de recensies over films op streamingdiensten redigeert, kijkt hij zelfs nauwelijks streamingfilms. De bioscoop is zijn tempel. En hij gaat graag naar filmfestivals over de hele wereld.

Favoriete genres en films
Kaj kijkt alle soorten films en genres, van de grootste Hollywoodfilms tot het kleinste 'lekkende kraan'-arthouse drama. Hij heeft wel een voorliefde voor Aziatische cinema, van obscure oude Japanse films tot de nieuwste Bollywood blockbuster. Yi Yi (Edward Yang), Stray Dogs (Tsai Ming-Liang), Devi (Satyajit Ray), The Affair (Yoshida Yoshishige) en Once Upon a Time in the West (Sergio Leone) behoren tot zijn favoriete films.


Neem contact op met Kaj van Zoelen

LaatsteRecensies

  • The Limits of Control

    The Limits of Control

    Kaj van Zoelen,

    De nieuwste Jim Jarmusch zou best wel eens een lege stijloefening kunnen zijn, maar net zo goed een betekenisvolle film. De stijl zelf is hoe dan ook prachtig.

  • Capitalism: A Love Story

    Capitalism: A Love Story

    Kaj van Zoelen,

    Michael Moore valt het kapitalisme aan in zijn nieuwste documentaire, die een stuk geslaagder is dan zijn vorige twee films.

  • Les Regrets

    Les Regrets

    Kaj van Zoelen,

    Het vuur laait op tussen twee exen, maar de gevolgen zijn niet zo interessant als de maker zou willen.

  • Das Weiße Band

    Das Weiße Band

    Kaj van Zoelen,

    Michael Hanekes nieuwste, over een mysterieuze Duitse dorpgemeenschap, is weer een uiterst fascinerende film. Dit keer subtiel, minder gewelddadig en nauwelijks shockerend.

  • Couples Retreat

    Couples Retreat

    Kaj van Zoelen,

    Enkele aardige grappen zijn niet genoeg om deze flauwe en te lange komedie leuk te maken.

  • Zonder Pardon

    Zonder Pardon

    Kaj van Zoelen,

    Scherpe, hilarische theatervoorstelling van Theo Maassen die nu ook in de bios is te zien.

  • (500) Days of Summer

    (500) Days of Summer

    Kaj van Zoelen,

    Geen liefdesverhaal of romantische komedie, maar een heerlijke onconventionele tragikomedie over liefde.

  • Soul Power

    Soul Power

    Kaj van Zoelen,

    Enerverende optredens van o.a. James Brown & B.B. King, maar tussen de (te korte) optredens door heerst de willekeur in deze documentaire.

  • The Chaser

    The Chaser

    Kaj van Zoelen,

    Misschien wel de beste thriller van het jaar.

  • Hannah Montana: The Movie

    Hannah Montana: The Movie

    Kaj van Zoelen,

    Als film inadequaat en oninteressant, maar als bevreemdend (pop)cultureel fenomeen van onze tijd toch nog boeiend.

  • Wendy and Lucy

    Wendy and Lucy

    Kaj van Zoelen,

    Droevig, minimalistisch drama over de gemarginaliseerden van de Amerikaanse samenleving, met een sterke genuanceerde acteerprestatie van Michelle Williams.

  • The Most Distant Course

    The Most Distant Course

    Kaj van Zoelen,

    Deze Taiwanese roadmovie is voor een klein deel geforceerd, vervreemdend en saai, maar voor een groot deel interessant en wonderschoon.

  • Harry Potter and the Half-Blood Prince

    Harry Potter and the Half-Blood Prince

    Kaj van Zoelen,

    De nieuwste Harry Potter, een van de betere, is met zijn duistere sfeer en spanning geen kinderfilm meer.

  • Brüno

    Brüno

    Kaj van Zoelen,

    Een venijnige komedie van de maker van Borat, waarin de kijker wederom met vooroordelen wordt geconfronteerd.

  • Genova

    Genova

    Kaj van Zoelen,

    Winterbottom speelt op een rare manier met herhaaldelijke spanningsopbouw die nergens heengaat in deze rouwfilm.