Al dertien jaar is in aanloop van pakjesavond De Club van Sinterklaas op televisie te zien, de serie rondom Muziekpiet, Kluspiet, Testpiet, Coole Piet en natuurlijk de goedheiligman. Nu is er de eerste speelfilm, onder regie van Pieter Walther Boer: De Club van Sinterklaas & Het Geheim van de Speelgoeddokter.
Het Sinterklaasfeest zit er weer aan te komen. Waar de meeste kinderen wekenlang met een verlanglijstje in de weer zijn, pakken boezemvrienden Katja en Mees het anders aan. Katja wil juist iets terugdoen voor Sinterklaas en is bezig met het maken van een liedje op haar keyboard. Haar buurjongen Mees, met een carrièretijger als moeder die het feest vorig jaar oversloeg, heeft maar een enkele wens: een vader. Even verderop heeft een speelgoedreparateur (die heel onlogisch een hekel aan kinderen heeft) heel andere plannen voor vijf december. Geflankeerd door zijn sidekick, een tafelrobot van eigen makelij die veel te vrolijk is uitgevallen voor zijn norse, verbitterde maker, vervaardigt hij in het diepste geheim een Sinterklaasrobot. Als hij erin slaagt de Sint te ontvoeren en te vervangen door zijn mechanische versie, kan dit chagrijn zijn pensioen aankondigen en hoeft pakjesavond nooit meer gevierd te worden. Het lijkt hem te lukken, al heeft hij geen rekening gehouden met de twee slimme kids. Samen met Kluspiet en Testpiet zetten Katja en Mees alles op alles om Sinterklaas terug te vinden en de speelgoeddokter te stoppen.
De Club van Sinterklaas & Het Geheim van de Speelgoeddokter combineert een spannend verhaal rondom de bekende personages uit de populaire kinderserie met een BNer, een slechte maar niet al te enge schurk, swingende liedjes en sluikreclame. De twee jonge hoofdpersonages en hun vriendschap worden niet erg uitgediept. Bij de Pieten is dat wellicht niet meer dan logisch, maar ook elk ander personage wordt opgehangen aan een enkel ding: Mees heeft een Eva Jinek-wannabe als moeder en geen vader. Zij wil een scoop, hij wil een papa. Als Sinterklaascadeau.
De songs zijn slim geïntegreerd in het verhaal. Maar er valt verbazingwekkend weinig te lachen. De film mist humor en een beetje pit. Ook de decors zijn wat sober. Er is eigenlijk maar één set compleet aangekleed en dat is de snoepkamer in Sints kasteel, omdat die tot de nok toe volgestouwd is met lekkernijen van een van s lands grootste supermarktketens. Een ander curieus detail: Wanneer de echte Sint onmerkbaar vervangen is door de chagrijnige en geenszins vriendelijke androïde, blijven zijn hulpjes hem gehoorzamen, ook al druisen zijn beslissingen in tegen hun eigen besef van goed en kwaad.
De doelgroep van de speelfilm is kleiner dan die van de serie. De Club van Sinterklaas & Het Geheim van de Speelgoeddokter zal, net als Boers films van kleuterhelden Ernst en Bobbie, vermoedelijk vooral de allerkleinsten aanspreken.
