Als schrijver, regisseur en producent heeft Judd Apatow de afgelopen jaren meegewerkt aan tientallen televisieseries en speelfilms. Zijn handelsmerk van humor met een grote bek maar een klein hartje is direct herkenbaar, en zorgde voor successen als The 40 Year Old Virgin, Superbad en Bridesmaids. Met zon indrukwekkend cv zou je bijna vergeten dat This Is 40 pas zijn vierde speelfilm als regisseur is. Als het soort van vervolg op zijn Knocked Up uit 2007 volgt This is 40 het gezin van Pete en Debbie (de zus van Katherine Heigls personage uit Knocked Up).
This Is 40 speelt zich een aantal jaar na de gebeurtenissen van Knocked Up af. Pete en Debbie worden veertig, en vooral Debbie heeft het er maar zwaar mee. Bij hoog en laag blijft ze volhouden dat ze toch echt achtendertig is. Veertig worden is echter de minste van hun problemen. De twee hebben ook een hoop te stellen met hun ruziënde kinderen, die niet van hun gadgets los te branden zijn, geldproblemen, en een moeizame relatie met hun ouders.
De titel suggereert dat deze problemen inherent zijn aan het bereiken van de veertigjarige leeftijd. Pete en Debbie hebben een hoop van hun problemen echter gewoon aan zichzelf te danken. De film mag ze dan neerzetten als slachtoffers van hun situatie, Pete en Debbie zijn eigenlijk gewoon twee heel onplezierige mensen die voornamelijk met zichzelf bezig zijn. Ook al heeft het stel geldproblemen, er is kennelijk geld genoeg om er een weekendje tussenuit te gaan en te leven van roomservice, en om iedere trend op het gebied van lifestyle uit te proberen. Petes platenmaatschappij mag dan op het randje van faillissement staan, als hij na een optreden met tegenvallende opbrengst in zijn glimmende BMW zit te huilen, is het na eerder genoemde uitspattingen moeilijk met hem mee te leven. Het meest tenenkrommende echter is de scène waarin het stel besluit dat hun problemen niet hun eigen, maar andermans schuld zijn.
Het helpt ook niet dat de personages van Pete en Debbie niet leuk genoeg zijn om een hele film mee te vullen. Rudd draait met zijn immer relaxte houding op de automatische piloot, en Mann gaat met haar rol vaak flink over de irritatiegrens heen. Katherine Heigl uitte al kritiek over de manier waarop vrouwen werden afgeschilderd in Knocked Up: als spelbrekers die de mannen al hun plezier willen ontnemen. Ook al klonk ze volgens velen ondankbaar, een punt had ze wel. Ook in This Is 40 wordt Debbie neergezet als een vervelende zeur die zo vaak over gelukkig zijn loopt door te drammen, dat ze aan een soort van syndroom van Gilles de la Tourette lijkt te lijden. Wat Debbie onder geluk verstaat, zijn slechts oppervlakkige idealen. Wel zorgt Mann voor een aantal lieve momentjes, vooral als ze het scherm deelt met haar dochters. Ook de bijrollen van Segel, ODowd en Fox, als escort die niet erg goed is met getallen, zijn geinig.
Ook al worden de themas van zijn speelfilms steeds volwassener, Apatows stijl van schrijven en regisseren wordt dat niet. Hij laat zijn acteurs nog steeds graag improviseren, wat resulteert in veel scènes die geen begin of eind hebben, en oeverloos doorgaan zonder een punt te maken. Ook bedient hij zich graag van flauwe grappen over high worden, al dan niet bij de tandarts, ongemakkelijke lichamelijke onderzoeken, en kinderachtig gebruik van schuttingtaal. Het woord fuck komt in bijna elke conversatie wel voor, en wordt zo te pas en te onpas gebruikt dat het moeilijk is de personages serieus te nemen als volwassenen.
Met This Is 40 had Apatow vast een treffende dramatische komedie voor ogen, maar hij slaat de plank finaal mis. Voor een komedie is de film niet grappig genoeg, en voor een drama te infantiel. Ondanks alle herkenbare onderwerpen die hij aansnijdt, heeft Apatow niets te zeggen over een generatie die de middelbare leeftijd nadert. Sterker nog, This Is 40 lijkt onbedoeld meer op een satire van een in luxe opgegroeide generatie die het maar slecht zelf kan rooien. De problemen van Pete en Debbie worden dan ook slechts half opgelost, maar niet doordat zij zelf hun lesje leren, maar door de uitgestoken hand van anderen. Het belooft in ieder geval weinig goeds voor Apatows plannen voor een tweede vervolg dat zich richt op de oudste dochter.
