Als de keiharde huurmoordenaars Jimmy Bobo en Louis Blanchard na een klus hun geld gaan ophalen, worden ze onaangenaam verrast door huurmoordenaar Keegan. Louis overleeft deze onverwachte en best wel laffe aanval helaas niet. Ondertussen onderzoekt politieagent Taylor Kwan de moord op zijn partner. Hij denkt uiteindelijk dat de twee moorden met elkaar verband houden. Als Taylor vervolgens aan Jimmy voorstelt om samen de daders te vinden, besluit Jimmy om Louis dood te wreken. Samen, al gaat dit niet van harte, dompelen deze twee natuurlijke vijanden zich onder in de wereld van de corruptie.
De openingssequentie start zwart-wit met de rasperige zware stem van Stallone als voice-over. De stijl doet meteen denken aan de film Sin City. Maar deze vergelijking laat Walter Hill al gauw achter zich, al blijft het neonoir-randje wel de gehele film aanwezig. De toon van de film is met deze opening meteen goed gezet en de onheilspellende scherpe neerslachtige sfeer legt een mooie rauwe basis voor de actie in het verhaal.
Want actie is er in overvloed: explosies, vooral veel lood in het hoofd en een titanengevecht met bijlen. Deze actie gaat echter wel gepaard met weinig diepgang en is vrij emotieloos. Maar wat wil je ook met een eenvoudig verhaal over corruptie dat al meerdere malen verteld is, zei het steeds in een net iets ander jasje. Dat de ultieme face-off in een verlaten pakhuis plaatsvindt, komt dan ook niet echt als een verrassing.
Gelukkig laat Stallone wederom zien dat hij het actieheld zijn nog niet verleerd is. Zijn, voor zijn leeftijd, bijzonder goed uitziende gespierde torso showt hij uitgebreid. Menig vrouw zou in haar handjes klappen als haar gepensioneerde man nog zo goed in zijn adamskostuum zou zitten. Stallone weet zich dan ook nog prima staande te houden tegenover zijn veel jongere tegenspeler Jason Momoa. Hoewel Stallones personage Jimmy het hele idee van een gevecht met bijlen eigenlijk maar belachelijk vindt, weten Stallone en Momoa er een indrukwekkende scène van te maken.
De makers mikte bij interactie tussen Jimmy en Taylor op eenzelfde dynamiek zoals we die eerder zagen bij de hoofdrolspelers in Bad Boys of Lethal Weapon. Echter dit keer met de extra spanning eraan toegevoegd dat het niet om partners gaat, maar om twee natuurlijke vijanden die tijdelijk een verbond aangaan. Op zich een prima gegeven, als het vervolgens ook goed wordt uitgewerkt. Waarom Sung Kang dus gecast is voor de rol van Taylor Kwan is echt een raadsel. Hij en Stallone hebben totaal geen chemie samen. Tel daar de slechte dialogen tussen de twee personages nog eens bij op en de uitkomst is een tenenkrommend fiasco.
Gelukkig weet Stallone zelf, evenals de slechteriken in het verhaal, wel te overtuigen. Naast Jason Momoa is ook Adewale Akinnuoye-Agbaje juist door zijn manke loopje best wel imponerend. Al met al is Bullett to the Head gewoon een lekkere rauwe actiefilm, zolang je van de rest vooral niet teveel verwacht.
