Thérèse Desqueyroux was afgelopen jaar te zien als de afsluiter op het Cannes Filmfestival, ongeveer een maand na het overlijden van regisseur Claude Miller. Ondanks dat het de verfilming van een in Frankrijk geroemd boek betreft, heeft Miller op zijn laatste werk toch zeer zeker zijn eigen stempel weten te drukken.
Thérèse Desqueyroux is een jonge vrouw die volwassen wordt in de jaren twintig van de vorige eeuw. Het is duidelijk een tijd waar zij niet in thuishoort of gelukkig in kan zijn. Thérèse voelt zich gevangen in haar rol in de samenleving waarbij ze als vrouw weinig bewegingsvrijheid heeft. Ze kan er niet van loskomen noch zich erover uiten. Ze heeft geen andere keuze dan te trouwen met de gegoede lokale middenstander Bernard. Zij hoopt met dit huwelijk een gevoel van vervulling te ervaren, maar helaas is dit slechts het begin van haar ellende. Ze raakt zwanger en krijgt een dochter, iets waar ze zich volkomen van loskoppelt. Als ze erachter komt dat haar man van de dokter een medicijn met een klein beetje arsenicum heeft gekregen, besluit ze zijn dosis te verhogen om van hem af te komen.
Miller baseerde Thérèse Desqueyroux op het gelijknamige boek van Mauriac, maar gooide met zijn versie wel het een en ander om. In het boek worden vele delen als flashback verteld, maar Miller koos voor een lineaire vertelstijl en veranderde zelfs het hele einde van de film. Audrey Tautou is het middelpunt van deze weelderige productie en speelt Thérèse Desqueyroux tot in de puntjes perfect. De frustratie is te voelen, zonder dat deze ooit echt naar boven komt. De manier waarop Tautou deze ingehouden gevoelens gestalte geeft, laat eens te meer zien dat zij Frankrijks beste actrice van haar generatie is. Een enkele manier van staren of de wijze waarop ze een sigaret opsteekt, is al genoeg om het publiek een heleboel informatie te geven. De mooie aankleding zorgt daarbij voor een prachtig sfeerbeeld van de jaren twintig.
Met Thérèse Desqueyroux zullen geen boxofficerecords verbroken worden. Het is echt een film voor de liefhebbers van Franse literaire cinema, hoewel er door de naam van Tautou natuurlijk meer mensen op af zullen komen. Maar hoeveel bezoekers hij ook zal trekken, Miller heeft hiermee absoluut een waardige afsluiter gemaakt van zijn carrière.
