De totstandkoming van The Grandmaster is een tijdrovende en ambitieuze onderneming geweest. De Chinese regisseur Wong Kar Wai begon tien jaar geleden al met de productie van The Grandmaster, een film die initieel over het leven van Bruce Lee zou gaan. Gaandeweg raakte Kar Wai echter meer gefascineerd door Ip Man, de leermeester van Bruce Lee. Kar Wai gooide het roer dan ook volledig om en maakte een film over het leven van Ip Man, hoewel de film zich niet enkel beperkt tot zijn persoon.
De film vangt aan in de stad Foshan, waar de veertigjarige Ip Man woont. Hij heeft een mooie vrouw en wordt alom gerespecteerd voor zijn expertise in de vechtkunst. In het bordeel waar de zuidelijke meesters in de vechtsport elkaar ontmoeten daagt de grootmeester uit het noorden, Gong, de beste zuidelijke vechter uit voor een duel. Ip Man wordt gekozen om de eer van het zuiden te verdedigen. Hij verslaat Gong na een zwaar gevecht. De dochter van Gong, Gong Er, reageert hier op door Ip Man op haar beurt uit te dagen. Zij wil de reputatie van haar clan herstellen. Vanaf hier wordt haar verhaal vrijwel net zo belangrijk als dat van de leermeester van Bruce Lee en verplaatst de film zich naar haar geboorteplaats in het door Japan bezette China van de jaren dertig.
Het sterkste punt van The Grandmaster is de visuele pracht. Zelden stak een film op visueel vlak zo perfect in elkaar. Kar Wai, die zelf al bekend staat als een meester op dit vlak, kreeg hulp van Yuen Woo Ping, de actiechoreograaf die ook verantwoordelijk was voor de actiescènes van The Matrix en Crouching Tiger, Hidden Dragon. En niet zonder resultaat; de vechtscènes zijn adembenemend. Over elke seconde is nagedacht en voor de liefhebber van vechtsportfilms zijn deze scènes op zichzelf al genoeg reden om de film te bewonderen.
Toch is ook het een en ander op The Grandmaster aan te merken. Zo is er een overdaad aan randpersonages. Veel van hen zitten in de film omdat Kar Wai de biografische invalshoek van de film intact wilde houden, maar ze leveren geen essentiële bijdrage aan het narratief. Hun aanwezigheid maakt de film nodeloos ingewikkeld en er is een goede kans dat je de draad snel kwijtraakt. In combinatie met de Chinese manier van vertellen, die soms danig van de westerse manier verschilt, maakt dat de film wat moeilijker verteerbaar.
Ook is het soms lastig om de gehele omvang van de film te bevatten omdat je als westerse kijker vaak de achtergrondkennis mist om te beseffen op welke manieren de Chinese cultuur en vechtsport met elkaar verweven zijn. De acties en reacties van de personages kunnen daarom wat gekunsteld overkomen. Je hebt als westerse kijker wat langer nodig om te acclimatiseren en de beeldtaal te omarmen. Liefhebbers van het genre moeten er zeker naartoe gaan, maar toch is The Grandmaster waarschijnlijk niet het meesterwerk waar de fans van het werk van Kar Wai op gehoopt hadden. De oogstrelende visuele stijl en de prachtige vechtscènes ten spijt.
Door onvoorziene omstandigheden kon deze recensie helaas niet eerder gepubliceerd worden.
