Free Birds
Recensie

Free Birds (2013)

Amusante animatiefilm uit Texas, waarbij de Hollandse stemmencast nu eens echt wat toevoegt. Helaas blijft de verbale vaart en humor er niet de volledige anderhalf uur in.

in Recensies
Leestijd: 2 min 41 sec
Regie: Jimmy Hayward | Cast (stemmen): Paul Groot (Reggie), Peter Paul Muller (Jake), Kim Lian van der Meij (Jenny), e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2013

De belangrijkste pief van deze aardkloot, de president van de Verenigde Staten, heeft al sinds jaar en dag een ritueel waarbij hij met de hand over zijn hart strijkt. Elk jaar ontkomt één kalkoen aan de slacht voor Thanksgiving. Reggie is dit jaar het uitverkoren pluimvee. Het magere scharminkel heeft vergeefs zijn medekalkoenen op de boerderij proberen te overtuigen van het feit dat ze door de boer vetgemest worden om als feestmaal dienst te kunnen doen. In zijn ogen zijn kalkoenen oliedom en verslaafd aan maïs. Reggie is het slimme buitenbeentje dat maar niet in de groep opgenomen wordt.

Op het presidentiële buitenverblijf Camp David heeft Reggie een heerlijke leventje. Verslaafd aan pizza en een foute Mexicaans soap luiert de kalkoen er lekker op los. Op een avond, vlak voor Thanksgiving, wordt hij gekidnapt door de stoere maar oliedomme Jake. Samen bedenken ze een missie om de Thanksgiving-traditie voor eeuwig en altijd te veranderen.

De eerste avondvullende animatiefilm van de Texaanse tekenfilmstudio Reel FX komt in ons land enkel in een Nederlandse versie uit. De stemacteurs hebben zich er zeker niet makkelijk vanaf gemaakt. De gortdroge en melige dialogen tussen Paul Groot en Peter Paul Muller zijn op momenten hilarisch en het maakt je niet eens meer nieuwsgierig naar de inspanningen van Woody Harrelson en Owen Wilson. De beeldgrapjes die de Amerikanen voor ze bedacht hebben complementeren de humor feilloos. Er wordt bovendien vooraf al aangekondigd dat de historische werkelijkheid niet helemaal accuraat is. Behalve de pratende kalkoenen natuurlijk. Voor de mensen zijn Reggie en Jake niet te verstaan. Misschien juist wel daarom weten ze aan hun aandacht te ontsnappen.

Al vlot na de ontmoeting tussen Jake en Reggie schakelt Free Birds over op een missie, waarin de twee kalkoenen als geheimagent in het ministerie van Defensie infiltreren. Met behulp van een geheime tijdmachine van het Amerikaanse leger weten ze af te reizen naar het jaar 1621; het jaar waarin de eerste Thanksgiving werd gevierd. Als ze kunnen voorkomen dat de kolonisten het in hun hoofd halen een kalkoen te serveren voor hun dankmaal dan is hun soort voor altijd veilig. Reggie en Jake stuiten op een ondergronds verzet van kalkoenen. Terwijl Jake wedijvert met de militair leider van de groep, valt Reggie in katzwijm voor de mooie Jenny.

Juist als deze uit de computer gerolde animatiefilm lekker op stoom is gekomen en er ruimte komt voor lekker veel actie, schiet de humor er een beetje bij in. Amusant zijn nog de wedstrijdjes verpissen tussen Jake en zijn concurrent die allebei het commando willen voeren. Maar zo lekker gevat als het eerste half uur wil het maar niet meer worden. Daar komt bij dat de animatie een duidelijke eigen smoel mist. De figuurtjes zijn een hybride van de stijl van Pixar en DreamWorks. Het ziet er allemaal prachtig uit, al bewegen de mensfiguren nogal houterig. De makers hebben er gelukkig humor ingestopt die zowel op het niveau van de jeugdige kijkertjes als dat van de volwassenen werkt. Het is alleen jammer dat de verbale vaart er niet de volledige anderhalf uur in gehouden kan worden.