Een dwerg uit Servië, een femme fatale met blauw haar die er meerdere malen van langs krijgt en een moteleigenaar die alles best vindt, zolang je maar niet aan zijn rolstoel komt. Het zijn zomaar een paar van de aparte personages, die de revue passeren in The Bag Man. Tel daarbij de aanwezigheid van John Cusack en Robert De Niro op en je zou toch de ingrediënten moeten hebben voor een aardige, zo niet sterke film.
The Bag Man opent met een scène waarin Dragna opdracht geeft aan Jack om een tas op te halen. Deze moet hij met zijn leven beschermen en vervolgens aan Dragna overhandigen. Jack hoeft verder niets te weten, hij mag niet eens in de tas gluren om te kijken wat erin zit. Het klinkt als een simpele opdracht, maar als Jack de tas heeft gevonden, blijken er meerdere mensen te zijn, die deze dolgraag in hun bezit willen hebben. Hij neemt een kamer in een luguber motel om daar (zoals afgesproken) op Dragna's instructies te wachten. Dan ontmoet hij echter een bevallige Braziliaanse dame in strippersoutfit en blauwe pruik, die op haar beurt weer wordt gezocht door een dwerg en een pooier met een ooglapje. De politie wil ook iets teveel vragen stellen, de manager van het motel is nogal creepy en iedereen blijkt op de een of andere manier van de tas af te weten.
De eerste minuten van de film zijn nog best aardig. De sfeer heeft een ironisch tintje en het verhaal belooft spanning en plottwists. Helaas begint na een paar minuten het zwakke script vol 'leuke' oneliners te storen. Het houten acteerwerk over de gehele linie valt hierdoor extra op, waardoor het soms zelfs een parodie lijkt. Zowel De Niro als Cusack lijken de laatste jaren rollen te nemen puur voor het salarisstrookje, zonder dat ze kieskeurig kijken naar scripts. Vooral voor Cusack is het al bijna tien jaar sinds hij een echt goede rol te pakken had. Zijn prestatie in The Bag Man kan geschaard worden in het rijtje 'toppers' als 1408 en The Factory. Het lijkt wel alsof hij zich slaapwandelend van scène naar scène begeeft. De Niro speelt de rol van gangster eveneens op de automatische piloot. Alleen zijn kapsels en outfits blijven vanwege het komische gehalte tot het einde toe de moeite waard, aangezien de stylist van de film hierbij geïnspireerd lijkt te zijn door Liberace.
Het grootste probleem van The Bag Man is het script. Debuterend regisseur David Grovic schreef ook mee aan het scenario en lijkt gedacht te hebben een cultklassieker in de stijl van Pulp Fiction te maken. Zijn oneliners en gebruik van geweld liggen er te dik bovenop en de dialogen zijn doorspekt met retorische vragen, die flink op de zenuwen werken. Hoewel Grovic de eerste minuten een donkere filmnoir-achtige sfeer neer weet te zetten, is het daarna vooral donker gefilmd. Er was nog iets gered als al die dialogen en personages ergens naartoe hadden geleid, maar helaas is dat niet het geval. Het ergste is dat je na een kwartier niet meer geïnteresseerd bent in de inhoud van de tas, de spil van het hele verhaal. Hopelijk worden Cusack en De Niro door dit vehikel een keer wakker geschud en lezen ze de volgende keer het scenario voor ze ja zeggen.
