De makers van The Prince spelen duidelijk leentjebuur bij de populaire actiethriller Taken, waarin Liam Neeson als gepensioneerde CIA-agent de onderwereld op zn donder gaf om zijn ontvoerde dochter terug te krijgen. Ditmaal is het Jason Patric die zijn oogappel uit de handen van gangsters moet redden. En ook hij heeft daar absoluut geen hulp bij nodig.
Wanneer een wapenhandelaar hem vraagt hoeveel kogels hij nodig denkt te hebben, geeft Paul met een stalen gezicht antwoord: Hoeveel heb je er? Paul, bijnaam The Prince, is van plan om even flink huis te houden in het criminele circuit van New Orleans. Rusten zal hij pas als zijn drugsverslaafde dochter - die van het een op het andere moment spoorloos is - weer veilig thuis is.
Tot ongeveer halverwege de film wordt in het midden gelaten wat de achtergrond van de hoofdpersoon precies is, maar duidelijk is al wel dat Paul geen normale huisvader is. Hij weet meteen dat hij de politie het beste buiten beeld kan houden en hoe hij te werk moet gaan om zijn dochter terug te krijgen. De ene na de andere schurk wordt tegen de vlakte gemept of doorzeefd met kogels. Hoe langer de film duurt, hoe hoger in rank die schurken zijn.
En dat is zo ongeveer de enige noemenswaardige ontwikkeling in The Prince. Dat het hoofd van de criminele bende nog een appeltje te schillen heeft met Paul zou de spanning nog iets op hebben kunnen voeren, maar in de praktijk komt daar weinig van terecht. Jason Patric beukt als een robot onvermoeid overal doorheen.
Dat complete gebrek aan spanning is wat deze actiefilm nekt. Liam Neeson joeg als doorgewinterde veteraan in Taken ook tientallen boeven over de kling, maar dat leek hem tenminste nog moeite te kosten. Ook al was hij een doorgewinterde veteraan, hij moest alle kennis en middelen die hij had gebruiken om zijn dochter terug te krijgen. Bovendien wist Neeson goed die druk over te brengen. Dat kun je van Jason Patric - die de hele film hetzelfde ijskoude, norse gezicht heeft - niet echt zeggen.
Nog vroeg in The Prince zit de hoofdpersoon aan tafel met een gangster, die zich nog een voorval kan herinneren waarbij Paul een hele kroeg neermaaide. Er werd wel teruggeschoten, maar niets was raak. Alsof je van lucht was. Regisseur Brian A. Miller zal de scène vermoedelijk hebben gemaakt om The Prince nog wat extra onaantastbaarheid mee te geven, maar onbedoeld vat hij er zijn hele film mee samen. Terwijl de boeven hele mitrailleurs legen zonder iets te raken, schiet Paul zich moeiteloos een weg van A naar B. Het is dat dat veel lawaai oplevert, want verder is The Prince slaapverwekkend.
