Onvoorstelbaar en onvoorspelbaar hoe het leven van een regisseur uit het Vlaams-Limburgse Sint-Truiden kan lopen. Michaël Reynders debuteerde onder het pseudoniem Michaël R. Roskam in 2011 met het in dialect gesproken misdaaddrama Rundskop dat draaide om de hormonenmaffia. Voor de voormalig journalist en schrijver was het meteen raak en Roskam mocht een smoking uitzoeken voor de Oscaruitreiking. Nu is er die beruchte tweede film die moet bewijzen of Roskam echt een veelbelovend filmmaker is of enkel een eendagsvlieg. Roskam pakt het meteen ambitieus aan door te verhuizen naar de States. Het resultaat is het grimmige New Yorkse misdaadepos The Drop met glansrollen voor de Brit Tom Hardy en de veel te vroeg gestorven James Gandolfini.
In Roskams tweede maken we kennis met de ogenschijnlijke goedzak Bob Saginowski die samen met zijn neef Marv een bar bestiert. Door schulden hebben de twee barmannen hun kroeg moeten afstaan aan opdringerige en agressieve Tsjetsjeense gangsters. Het café doet dienst als locatie voor het witwassen van geld. Als de tent overvallen wordt, hebben Bob en Marv een gigantisch probleem. De Oost-Europeanen willen hoe dan ook hun geld terug zien. Simultaan hieraan sluit Bob vriendschap met Nadia, nadat hij naast het huis van de jonge vrouw een jonge pitbull vindt. De louche rechercheur die de overval moet onderzoeken lijkt zich steviger in zaken te kunnen vastbijten dan de weespup die Nadia en Bob opvoeden. De speurneus rakelt een smerige hoeveelheid rottigheid uit Bobs directe omgeving en verleden op.
Vlaming Roskam is magistraal in het treffen van de typisch New Yorkse sfeer die in de straten van Brooklyn hangt. De filmmaker heeft zich hierbij overduidelijk laten inspireren door de gangsterdrama's uit de jaren zeventig en tachtig, zonder er een carbonpapiertje over te leggen. Robert de Niro's personage uit Taxi Driver zou er zo om de hoek kunnen komen rijden. De aankleding en setting hebben een tijdloos rauw realisme, waarbij de viezigheid en dubbele agenda's van de personages maar net aan het zicht onttrokken zijn. De filmmaker baseerde zich op het scenario en korte verhaal van Dennis Lehane, die eerder tekende voor de boeken waar hoogvliegers als Mystic River, Gone Baby Gone en Shutter Island op geënt waren. Lehane weet een fiks aantal personages en plotelementen samen te smeden tot een geolied verhaal waarin elk personage twee tegengestelde kanten in zich verenigt.
De krachtige vertolkingen van de gehele cast krijgen extra nadruk door de terughoudende opstelling van Roskam. De regisseur stopt zijn vakmanschap in het vormgeven van het onpeilbare milieu waarbinnen Bob moet zien te opereren. Hij stelt zich echter bescheiden en onzichtbaar op als de acteurs hun kunnen mogen laten zien en onthoudt zich van overbodige opsmuk. Het verhaal van Lehane biedt daarnaast ook voldoende lichtzinnige momenten, vooral bij de schermtijd die Hardy en tegenspeelster Noomi 'Millennium-trilogie' Rapace met elkaar delen. Het blijkt echt onmogelijk om de idylle van hun opbloeiende vriendschap in stand te houden. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ook Nadia blijkt met één been in de modder te staan. De onberekenbare bijfiguur Eric Deen, een sterke Matthias Schoenaerts met wie Roskam al twee keer eerder samenwerkte, zorgt voor nog meer rottigheid in de beider levens van de hondenliefhebbers. Overtuigde Roskam al met zijn Vlaamse debuutfilm, met The Drop bevestigt hij zijn status als veelbelovend acteursregisseur, waar nu de hele planeet van kan genieten.
Lees ook het interview met regisseur Michaël R. Roskam.
