Voor de opnames van de actiethriller No Escape wilden de makers graag gebruik maken van de faciliteiten van de Thaise filmindustrie. Omdat het allemaal draait om een gevoelig onderwerp, namelijk een gewelddadige revolutie met politieke motieven, mocht vooral niet duidelijk zijn dat er ook daadwerkelijk in Thailand gedraaid werd. Er werd dan ook alles aan gedaan om het er niet Thais uit te laten zien. Maar iedereen die wel eens in die regionen is geweest herkent het land meteen, ondanks het aanpassen van de dialecten en talen van de rebellen en de belettering. De verwoede pogingen van het productieteam om alles in vreedzame banen te leiden ten spijt, ontstond er toch een rel rondom de thriller die regisseur John Erick Dowdle samen met zijn broer schreef. Aan de kant van de regeringstroepen van het fictief gehouden Aziatische land (waarvan de kijker weet dat het aan Vietnam grenst) waren namelijk Cambodjaanse teksten te lezen, maar dan ondersteboven. Wij onwetende westerlingen hebben dat niet door, maar in Azië ligt de materie uiteraard uiterst gevoelig.
Centraal staat een Amerikaans gezinnetje, waarvan de man gespeeld door Owen Wilson de kostwinner is en kennelijk al wat hordes op het carrièrevlak heeft moeten nemen. Deze Jack Dwyer heeft nu een betrekking geaccepteerd bij een waterleidingbedrijf in het niet nader genoemde land. De aankomst in de Oriënt is al behoorlijk rommelig. Het gezinnetje dat naast Jack bestaat uit eega Annie en twee dochters, maakt in het vliegtuig kennis met de ruwe Hammond. Op de luchthaven verkondigt deze Brit dat hij zo dol is op de Aziatische dames en hij biedt de Dwyers een lift aan met een aan Kenny Rogers verslingerde chauffeur omdat ze toevallig in hetzelfde hotel bivakkeren. Het verblijf in het hotel is allesbehalve comfortabel. Niemand van Jacks nieuwe werkgever verwelkomt de Amerikanen en de helft van de elektrische apparaten weigert dienst. Uit pure frustratie besluit de man des huizes maar een ommetje te maken en een krantje te kopen. Binnen een fractie van een seconde is de vredelievende, gemoedelijke buurt uitgegroeid tot een slagveld. Er is namelijk een bloederige opstand ontstaan, waarin niemands leven veilig is. Het is ook nog eens uitgerekend Jacks nieuwe werkverschaffer die het mikpunt van de ongeregeldheden is.
No Escape is vanaf het moment dat het gezin van Jack Dwyer in de penarie komt te zitten een achtbaanrit die de ene na de andere spannende ontsnappings- of overlevingspoging aan elkaar rijgt. Dowdle, bekend van onder meer het door M. Night Shyamalan bedachte Devil en het vorig jaar verschenen As Above, So Below, hanteert de botte bijl in zijn actiesequenties. Dit komt vooral tot uiting in de keuzes die zijn personages moeten maken. Zenuwslopend is bijvoorbeeld de scène waarin het voltallige gezin op veiliger gebied moet zien te komen en er met kinderen wordt gesmeten om dit te bewerkstelligen. Sterk zijn ook de momenten waarin een ogenschijnlijke rustige situatie plotsklaps uitmondt in een complete hel. De aanpak van Dowdle is behoorlijk grafisch en ruw. De regisseur, die zijn basis kent in het horrorgenre, lijkt soms uit op goedkoop effectbejag. Maar zolang de treint doordendert deert dit weinig.
Naarmate de ontknoping dichterbij komt, verliest Dowdle echter krediet. Dan gaan bijvoorbeeld de zeer matig uitgewerkte personages tegenstaan. Ook de lange afwezigheid in het middenstuk van bijrolspeler Pierce Brosnan roept vragen op en het laat zich dan ook gemakkelijk raden dat daar nog iets mee gedaan moet worden. Het is jammer dat de makers van No Escape de sterke eerste helft niet vol weten te houden. Je gaat van het puntje op je stoel steeds gemakkelijker achterover leunen. Daar komt bij dat de actiedichtheid en de kracht daarvan vanaf het moment dat Jack zijn krantje gaat halen gaandeweg afnemen. Het inbouwen van de flashforward waarmee deze gesjeesde actiethriller opent blijkt tegen het einde ook nog eens een overbodige zet. Dit is heerlijk popcornvermaak, met een lekker onbelangrijk plot en een aantal goed uitgewerkte aanslagen op je nagels. Maar meer dan dat is het ook niet en met net wat meer aandacht en finesse was No Escape een dijk van een actiefilm geweest.
