In de eerste plaats zijn jeugdfilms natuurlijk bedoeld voor kinderen, maar prettig is dat ze vaak een dubbele laag hebben. Makers duiken dan in het jonge brein van de hoofdpersoon, zodat dingen op een ontwapenende manier worden versimpeld, zonder daarbij de waarheid te verliezen. Tony 10 ging bijvoorbeeld over een echtscheiding, Patatje Oorlog over de familie van een uitgezonden soldaat en Brammetje Baas over een concentratiestoornis. Volwassen onderwerpen, maar behandeld op een kindvriendelijke manier.
Jack Bestelt een Broertje gaat een stapje verder met dat idee. De werkelijkheid is hier niet alleen versimpeld, maar ook op een kinderlijke manier vertekend. Een logische keuze, want de jongste kijkers hoeven toch nog niet te weten hoe het verhaal over de bloemetjes en de bijtjes precies in elkaar steekt.
De achtjarige Jack, een enig kind van twee moeders, wil het liefst een broertje erbij. Er hangt zelfs al een waterpistool voor hem klaar aan de muur. Maar op zijn verjaardag kijkt de knul beteuterd op wanneer hij een groot konijn in plaats van een baby krijgt. Mama en mama leggen hem uit dat een kind krijgen niet zo makkelijk is, omdat daar willies voor nodig zijn en die hebben alleen mannen. Blijkbaar hebben zijn moeders moeite om een geschikte willie-donor te vinden, dus dan doet Jack het zelf maar.
Vanaf dat punt begint duidelijk te worden dat Jack Bestelt een Broertje zich niet in de realiteit afspeelt. Via een app die eruit ziet als een kinderspelletje, kan Jack probleemloos willies opsporen. In een mum van tijd heeft hij al verschillende mannen gevonden die zichzelf beschikbaar willen stellen. Of nou ja, mannen, in het universum van deze film zijn dat eigenlijk gewoon grote achtjarigen. Dus wanneer Jack bijvoorbeeld zijn waterpistool erbij pakt en bekendmaakt dat hij Superjack is, wordt dat direct serieus genomen.
Het is niet verwonderlijk dat de vreemde figuren die Jack tegenkomt - geestige bijrollen van o.a. Tygo Gernandt en Rick Paul van Mulligen - uit de pen komen van Anne Barnhoorn. De scenariste die afgelopen oktober een Gouden Kalf kreeg voor de zwarte komedie Aanmodderfakker laat de realiteit wel vaker een stukje vieren. Binnen die geestige vervreemding blijft dan wel altijd een kern van waarheid achter. Zo ook in Jack Bestelt een Broertje.
Toch blijkt het lastig om daar de juiste balans in te vinden. Deze kinderfilm moet het meer hebben van aanstekelijk maffe scènes dan van de boodschap die de makers uiteindelijk nog willen meegeven. Dat heeft ook deels te maken met de montage, die regelmatig gehaast en rommelig overkomt. Jack Bestelt een Broertje kan daarom het beste gewoon worden bekeken als fijn (en een beetje gek) vertier voor zowel kinderen als volwassenen.
