In de zomerzon van een droomvakantie aan het meer verkennen twee tieners hun ontluikende seksualiteit. De omgeving is adembenemend en sprookjesachtig, en toch krijgen donkere gevoelens steeds meer de overhand. Klopt het verhaal dat een lichaam is gevonden langs de oever van Falcon Lake? Verwacht een suggestief coming-of-agedrama in de geest van A Ghost Story.
De bijna veertienjarige Bastien reist met zijn moeder en zijn jongere broertje naar een comfortabel zomerverblijf op het Canadese platteland. Een bevriend gezin leeft permanent aan het prachtige meer uit de titel. Op een steiger aan de oever maakt Bastien voorzichtig kennis met de tegendraadse Chloé, de zestienjarige dochter van het gezin. Het subtiele leeftijdsverschil en Chloés humeurige houding zorgen ervoor dat Bastien zijn eigen verlegenheid te boven moet komen om tot haar door te dringen.
Wat volgt is een speels, innemend liefdesspel, uitgewerkt met precieze aandacht voor de levensfase waarin de tieners zich bevinden. In een beheerst intieme scène nadert de camera dicht op de huid zonder de jonge acteurs ook maar een moment te exploiteren. Het is tekenend voor dit indrukwekkende regiedebuut van de Canadese actrice Charlotte Le Bon, die de zwoele sfeer van prille interacties op gevoelige wijze weet vast te leggen. De analoge fotografie (16mm) is als een warme deken die de gehele film bedekt; het telkens terugkerende meer schittert in het zonlicht.
Falcon Lake is een volwassen drama over de belevingswereld van tieners. Het is intrigerend om te zien hoe de schuchtere Bastien langzaam uit zijn schulp kruipt. Met het verdwijnen van zijn verlegenheid komen ook de praatjes richting zijn leeftijdsgenoten, maar de vraag is of hij daarmee het hart van Chloé verovert. In de zoektocht naar oprechte genegenheid speelt het meisje verschillende rollen: dan weer onbereikbaar, dan weer aanhankelijk. Dat zij ouder is, en de aandacht trekt van oudere jongens, is cruciaal. Bastien denkt zich te moeten bewijzen, maar zij is kwetsbaarder dan ze zich voordoet.
Veel tieners zijn vroeg of laat wel een tijdje bang om eenzaam te zijn, maar de angsten en fantasieën van Chloé zijn ongrijpbaarder. Als een donkere wolk die langzaam groeit stapelen de suggesties van een onheilspellend vervolg zich op. Op verschillende momenten in de film verkleden Bastien en Chloé zich als spook, gekleed in een eenvoudig wit kleed. Ze naderen elkaar vanachter, doen alsof ze na hun dood nog ronddolen en bespreken hoe het moet voelen om geen adem meer te kunnen halen.
Als de tieners tijdens een feestje met leeftijdsgenoten praten over het gerucht dat er een lichaam langs het meer is gevonden, verwijst een oudere jongen het verhaal naar het rijk der fabelen. Heeft hij gelijk of heeft Chloé echt een zesde zintuig? Le Bon speelt met de realiteitszin van haar personages én van de mensen die toekijken hoe het verhaal zich ontvouwt. In A Ghost Story duikt Will Oldham halverwege op om de film uit te leggen, maar de Canadese laat dat aan de verbeelding en de vele dubbelzinnige dialogen over. Een gelaagd coming-of-agedrama dat ook nog eens van het scherm spat.
