In het Bijbelboek Genesis is het verhaal van aartsvader Abraham te lezen. In zijn ultieme test van trouwheid en geloof vroeg God aan Abraham om zijn enige zoon Isaak te offeren. Precies dit verhaal wordt uit de doeken gedaan door een geloofsbeleider in een klein kerkje op het Georgische platteland. Juist als hij de discussie over het Bijbelverhaal wil opstarten wordt de gemeenschap opgeschrikt door een aanslag met brandbommen. Het kerkje brandt tot op de fundering af.
De dorpsgenoten hebben niet veel op met de Jehova's getuigen in het kleine kerkje. Priester David en zijn vrouw Yana hoeven ook niet veel te verwachten van de autoriteiten. Tot hun verbijstering is de politie niet van plan om de zaak op te helderen of hun gezin enige bescherming te bieden. David oppert om samen met zijn vrouw en zoon Giorgi elders helemaal opnieuw te beginnen. Tijdens de afwezigheid van haar man laat Yana een agent binnen die al snel grove seksuele toespelingen begint te maken.
Beginning van de Georgische filmmaker Dea Kulumbegashvili vergt behoorlijk veel van de kijker en dat komt niet eens zo zeer door de heftige thematiek. Het is op de openingsscène en de interacties tussen Yana en de agent na vrijwel plotloze slowcinema. Kulumbegashvili toont ons langdradige, enkelvoudige shots van Yana die met haar zoon op de mosgrond van een bos ligt of van een nare verkrachting in een beek, gefilmd vanuit kikvorsperspectief. Er wordt niet gesneden naar close-ups en de camera is vrijwel altijd stationair. Heel soms zien we dat er opzij gepand wordt of is de camera tijdens een schaars moment van variatie gemonteerd op het dashboard van een auto.
Het voert te ver om dit alles af te doen als saai, want de filmmaakster weet wel degelijk een vorm van spanning op te bouwen. Vooral de opening is indrukwekkend, juist door de lange aanloop en de onverwachte wending die het doorlopende shot krijgt. Ook beweegt de camera niet als er buiten beeld wat gebeurt of wordt gezegd, waardoor de focus op Yana wordt gehouden. Door de wijze van filmen en de droge dialogen krijgen de setting en personages iets afstandelijks en onmenselijks.
Slechts incidenteel krijgen we inzicht in de verlangens en het gevoelsleven van Yana, die na de aftrap tot hoofdpersoon gepromoveerd is. Uiteindelijk weet ze het heft in eigen handen te nemen, maar het valt te bezien of dit echt zal beklijven. De link met de vele ontberingen en beproevingen van het geloof, zoals Abraham deze doorstond, is snel gemaakt. Ironisch genoeg is Beginning zelf ook een behoorlijke beproeving.
