X
Recensie

X (2022)

Veel seks en bloed in deze vermakelijke horror-hommage.

in Recensies
Leestijd: 1 min 52 sec
Regie: Ti West | Scenario: Ti West | Cast: Mia Goth (Maxine), Jenna Ortega (Lorraine), Martin Henderson (Wayne), Brittany Snow (Bobby-Lynne), Kid Cudi (Jackson), Owen Cambpell (RJ), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2022

Het Texaanse platteland in de jaren zeventig. Een groep jonge mensen in een busje, op weg naar een verlaten boerderij. Onderweg komen ze langs een auto-ongeluk, waar een auto een koe heeft aangereden. Diverse shots worden afgewisseld met beelden van dieren. Dit doet allemaal sterk denken aan de horror-klassieker Texas Chainsaw Massacre uit 1974. Het gaat echter om de nieuwe horrorfilm X. Toevallig zijn de overeenkomsten zeker niet.

Het duurt even voor het duidelijk wordt, maar X is een hommage aan klassieke horrorfilms. Zo zitten er onder meer verwijzingen in naar The Shining en Psycho. Gelukkig bevat X genoeg eigen ideeën om verfrissend te zijn. De stereotiepe personages, zoals de 'slet' en de 'artistieke/pretentieuze sukkel' worden gebruikt om de spanning te verhogen en de film grappiger te maken.

De karaktereigenschappen worden nóg komischer door het gegeven dat de hoofdpersonages een pornofilm willen opnemen. Ook steekt de film de draak met irritante clichés zoals een auto die op het meest cruciale moment niet start. Door te laten zien dat de autosleutels worden gestolen is het cliché een stuk minder frustrerend, en zelfs grappig. Door deze simpele maar belangrijke toevoegingen krijgt X een speels karakter, wat hem aanzienlijk sterker maakt.

Ook de montage past speelse trucjes toe. De onheilspellende scène waar Maxine aan de keukentafel zit met de oude vrouw wordt afgewisseld met scènes uit de pornofilm. De film legt zo een verband tussen horror en porno, en hoe beide genres om het lichaam draaien. Horror om het molesteren ervan, porno om het bevredigen. Dat contrast zit ook nog eens verwerkt in de motivatie van de antagonist.

Hoewel X een intrigerende opbouw heeft, lijkt de voortgang na verloop van tijd te stagneren. Dat resulteert in een reeks gebeurtenissen die, helaas zonder succes, eng proberen te zijn, vol met doorzichtige set-ups voor later in de film. Soms leunt de film iets te veel op het 'meta'-aspect, maar afgezien van een geweldige slotzin voegt het weinig toe. Daartegenover staat een bloederige en zeer vermakelijke climax, dus voor de ware horrorfans is dit een genot.