'Red One': Amerika is dit jaar wederom de sponsor van de kerstman en zijn feest
Recensie

'Red One': Amerika is dit jaar wederom de sponsor van de kerstman en zijn feest (2024)

Ondanks de barmhartige boodschap voelt het niet als een warme kerstfilm.

in Recensies
Leestijd: 3 min 42 sec
Update:
Regie: Jake Kasdan | Scenario: Chris Morgan | Cast: Chris Evans (Jack), Dwayne Johnson (Callum), Lucy Liu (Zoe), J.K. Simmons (Nick), Bonnie Hunt (Mrs. Claus), e.a. | Speelduur: 124 minuten | Jaar: 2024

'Santa Claus' klinkt voor ons Nederlanders bekend: 'Sinterklaas' inderdaad. Het idee van een man die jaarlijks cadeautjes uitdeelt, komt oorspronkelijk uit Europa. De Amerikanen versmolten de Hollandse traditie met andere Europese legendes, zoals de Britse 'Father Christmas', tot de vrolijke figuur die we kennen uit films en reclames. Het kenmerkende superioriteitsgevoel ontbreekt uiteraard niet: hun kerstman is een mondiale held die de héle wereld van cadeaus voorziet. Red One doet daar nog een schep bovenop: achter de kerstman schuilt een Amerikaanse organisatie waaraan elk kind op aarde het kerstgeluk te danken heeft.

De kerstman wordt ontvoerd. Zonder het te weten heeft illegale digitale speurneus Jack daar een handje in gehad, dus het team van de kerstman klopt bij hem aan om hem te helpen opsporen. Daar zijn ze niet blij mee, want Jack staat al sinds kind op de lijst van 'stoute mensen'. Samen met Callum, de gespierde rechterhand van de kerstman, gaat Jack op pad om uit te vinden waar de rood-witte weldoener is en waarom hij is ontvoerd.

Red One is een actiefilm, maar niet zoals Home Alone of Santa Claus. Hoe kan het ook anders met Chris 'Captain America' Evans en Dwayne 'The Rock' Johnson in de hoofdrollen? Ze zorgen voor een onderhoudende en vermakelijke film met een gedegen climaxopbouw, maar ze wekken geen kerstgevoel op. Het spannende verhaal en de enge monsters doen je afvragen welke doelgroep de makers voor ogen hadden.

De kerstman wordt in het geheim ondersteund door een organisatie die toezicht houdt op mythische wezens. De enige bekende daarvan is de 'Headless Horseman', de rest zijn anonieme figuren. Onder hen bevinden zich monsters en hellehonden, maar die zijn lang niet zo schattig als die uit Labyrinth. Dit is geen kerstfilm voor jonge kinderen of pre-tieners die snel iets te eng vinden.

In één scène komen Oost-Europese huurlingen voorbij, wat een volwassen draai aan de film geeft, maar wel uit de toon valt. Het blijft een familiefilm. De makers nemen erg veel hooi op hun vork met het bedenken van die hele schaduworganisatie, maar ze werken het achterliggende universum summier uit. Het is alsof je naar Men in Black kijkt met maar twee buitenaardse wezens in de hele film.

De organisatie wordt uiteraard gerund door een Amerikaan en bestaat volledig uit Amerikaanse medewerkers. De film insinueert dat alles wat met kerst en de mythische wezens te maken heeft, onder leiding staat van de VS. Zelfs de Harry Potter-verhalen stippen aan dat magie iets globaals is en niet uitsluitend Brits. De film geeft een eenzijdig beeld van kerst en gaat voorbij aan het feit dat kerst niet overal zo groot is als in Amerika. Red One voelt daardoor megalomaan en opdringerig.

Los van deze Amerikaanse kerstclaim is het geen slechte film. Hij bevat de universele boodschap dat in ieder slecht mens een goed en onschuldig kind zit, en dat volwassenen er goed aan zouden doen zich dat te herinneren (en ernaar te handelen). Het is tevens de reden achter de beste grap uit de hele film: mensen die woedend zijn omdat essentiële oliën overal zijn uitverkocht.

De chemie tussen Evans en Johnson is dik in orde, het is een vermakelijk duo. Ze hadden elkaar iets meer op de lip mogen zitten, en het is voorspelbaar waar het naartoe gaat, maar ze zorgen voor heel wat gegniffel. Kiernan Shipka als slechterik is een aparte keuze, maar geen verkeerde. J.K. Simmons als een gespierde kerstman is perfect. Hoewel zijn schermtijd logischerwijs beperkt is, had hij iets meer grappen mogen krijgen.

Ondanks de speelduur van twee uur voelt de film vlot. Het grotere snode plan wordt niet te snel onthuld, er zit een milde wending in het plot en het zit vol met kleine grapjes (geen idee waarom Johnson een zojuist tot leven gewekte kip 'Ellen' noemt, maar het werkt). Het hoogtepunt is typisch voor een actiefilm: niet slecht, maar het geeft de film geen extra dimensie of diepere waardering.

Warner Bros. is er vroeg bij door al begin november een kerstfilm uit te brengen. Natuurlijk hopen ze dat dit een klassieker wordt die aan het einde van elk jaar op de buis verschijnt. Gezien het lage kerstgehalte is dat niet heel waarschijnlijk, maar een eenmalig bioscoopbezoekje is prima te doen, maar dan wel zonder de kleinsten.