Een teken dat een film gebaseerd is op een goede roman is dat er unieke details zijn. Neem bijvoorbeeld The Goldfinch, een verhaal dat opent met een moeder die haar zoon meeneemt naar een museum waar net op dat moment een bom ontploft, en een onbekende man het verdwaasde jochie zo maar Carel Fabritius' Het Puttertje in handen douwt om te bewaren. Een aparte start! Ook The Supremes at Earl's All-You-Can-Eat is een boekverfilming (wat zo'n titel natuurlijk al weggeeft) die sterk van start gaat met originele ideeën. Helaas verzanden deze op den duur in clichématig melodrama.
Drie vrouwen zijn ieder op hun eigen manier op ongewone wijze op de wereld gekomen. Odette en Clarice raken bevriend met Barbara Jean, en dat blijkt een vriendschap voor het leven te zijn. En zoals dat nou eenmaal gaat ligt er op ieders pad geluk en tegenslag, in het verleden en in de toekomst.
Op zich vallen de geboortes van Clarice en Barbara Jean mee. Ze stappen inderdaad niet op een conventionele manier in het leven, maar het is vrij normaal vergeleken met Odette, wier moeder van haar bevalt nadat ze in een boom geklommen is. Het trio vormt zich als ze tieners zijn in de jaren zestig, maar vrijwel meteen worden de dames ook getoond als volwassen vrouwen in eind jaren negentig.
De sfeer zit er lekker in. Het wisselt perfect tussen drama en komedie, bijvoorbeeld in een scène waarin Barbara Jean wordt weggehaald bij haar nare stiefvader met losse handjes, die haar laat gaan omdat tienermeid Odette hem uitdaagt om op de vuist te gaan. Ook de 'toekomst' komt moeiteloos weg met deze mix van genres door de dood van een geliefde man te laten zien, die was getrouwd met een maffe aandachtstrekker die zichzelf een spiritueel medium noemt.
Maar hoe langer The Supremes at Earl's All-You-Can-Eat duurt, hoe meer de focus gaat liggen op drama. En niet het meest creatief bedachte drama. Het merendeel is zelfs melodrama, want de ellende komt van buitenaf. Het is uitsluitend bij het personage van Barbara Jean dat het drama vanuit de persoon komt - en dan ook op sterke wijze, omdat ze vecht tegen meerdere negatieve karaktertrekken die haar moeder had, die ze niet wilde erven maar toch vertoont.
Niet alleen is het drama doorsnee melodrama, het is ook iets te veel. Er is niet één conflict dat zo groot is dat dit het hele verhaal vult, er is een aaneenschakeling van diverse beren die op de wegen van de dames verschijnen. Die worden met de nodige pret geïntroduceerd, maar de lol wordt verdrongen door een hoop ellende.
Toch lukt het, voornamelijk dankzij de fantastische cast, om de soapsfeer te voorkomen. Origineel is anders, maar het verzandt niet in simplistische gesprekken waarin de problemen zwart-wit aan bod komen. Met name de volwassen actrices zijn helemaal op dreef. Het bekendste gezicht is Uzo Aduba die een Emmy won voor haar rol in Orange is the New Black, maar alle drie maken indruk.
Het is zonde dat de film niet iets meer laat zien van wat het trio bezighoudt in het dagelijks leven wanneer ze niet bij elkaar zijn. Op wat korte momenten na zijn de vriendinnen, zowel vroeger als 'nu', altijd bij elkaar. Er is geen inzicht in wat ze doen wanneer ze 's avonds met hun partner op de bank zitten, en geen gelegenheid om te begrijpen wat er door hun hoofd gaat bij slecht nieuws, omdat ze hun gedachten meteen uitspreken.
The Supremes at Earl's All-You-Can-Eat is op 16 augustus in een paar bioscopen verschenen maar werd op 23 augustus op Hulu gegooid (en hier op dezelfde dag op Disney+). Oftewel: gemaakt voor streamingsdienst, maar nog wel even op het grote doek verschenen om officieel in aanmerking te mogen komen voor een Oscar. Begrijpelijk waarom de makers een poging wagen, maar dit maakt geen kans.
The Supremes at Earl's All-You-Can-Eat raakt niet zo diep als het zou kunnen en voelt gehaast, waarbij een hoop achtergrondinformatie lijkt te zijn overgeslagen (zoals waar het verhaal zich afspeelt), de cinematografie is braaf en nietszeggend, en de ingetogen pianomuziek als achtergrond doet wel heel hard zijn best om tranen op te wekken - tevergeefs.
De twee uur gaan vrij snel om, dankzij het vlotte en vermakelijk eerste uur en daarna door het sterke spel van de acteurs. Alleen kan de opvallend grote mate aan sores niemand ontgaan. Wie hoopt dat dit iets te maken heeft met het bekende muzikale trio, waar onder andere Diana Ross een onderdeel van was: 'The Supremes' is simpelweg een bijnaam die de drie dames krijgen van een ander, waarna ze zichzelf zo blijven noemen.
The Supremes at Earl's All-You-Can-Eat is te zien bij Disney+.
