in Recensies
Update:
Inside the Yellow Cocoon Shell maakt van de geloofscrisis van de hoofdpersoon een bovenzinnelijke ervaring, maar onzorgvuldig en gekunsteld schrijfwerk doet afbreuk daaraan. Thien verdient zijn geld met het maken van bruiloftsvideo's in Saigon. Wanneer zijn schoonzus overlijdt, ontfermt hij zich over zijn neefje. Voor de begrafenis moeten ze tijdelijk terug naar het platteland waar hij vandaan kwam. Hij twijfelt aan zijn katholieke geloof en gaat op ontdekkingstocht, waarbij hij verschillende personen tegenkomt die op andere manieren hun leven leiden. Ondertussen lukt het hem niet om zijn weggelopen broer op te sporen.
Regisseur Thien An Pham liet met zijn korte film Stay Awake, Be Ready al zien de lange take te beheersen en dat betaalt zich uit in zijn eerste langspeelfilm. In majestueus geconstrueerde shots slaat de camera geduldig Thien en het landschap gade. Dankzij het vernuftige kadreren, af en toe met subtiel roteren van de camera, verstilt elk beeld, zeker wanneer gesprekken buiten het gezichtsveld plaatsvinden. Het resoneert wanneer Thien bukt in het drukke Saigon en in extreme close-up weer tevoorschijn komt. Zijn korte afwezigheid in de onscherp gefilmde drukte onderstreept zijn eenzaamheid in de stad.
Uit met vrienden ligt hij op een gegeven moment op een massagetafel terwijl zijn telefoon maar blijft rinkelen, gezien van achter een glazen douchescherm met druppels erop. Het vormt een rake compositie waarin met het verstrijken van de tijd zijn onverschilligheid krachtig overkomt. Na Thiens terugkeer naar het platteland blijven zulke droeve momenten, zoals wanneer hij zijn stille verdriet wegzingt in een karaokebar, grotendeels achterwege.
Op het platteland sluipen wel zijn mijmeringen invoelbaar door het beeld, in een ambiance die leunt op het landschap, christelijke memorabilia en omgevingsgeluid (sporadisch komt een leidmotief op gitaar voorbij). De film voelt bij vlagen droomachtig aan, dankzij het gebruik van onaangekondigde flashbacks of het langzame draaien van de camera, soms naar een slapende Thien toe. Met scènes zoals een lang tracking shot door een mistig Saigon stopt An Pham de film vol met spirituele momenten.
Het komt soms nogal geforceerd over. Wanneer Thien in de stromende regen een boom vol vlinders bewondert, voelt dat gekunsteld. Dat geldt ook voor andere opzichtige symboliek, zoals het verzorgen van een gevallen vogeltje. Daarnaast zit de vertelling slordig in elkaar met flashbacks die Thiens zoektocht onderbreken. Het moment dat hij een wijze oude vrouw ontmoet die door anderen als een dwaas wordt gezien, voelt zowel gemaakt als onhandig getimed.
In een van de flashbacks zit een verrassende verwijzing naar Hollywoods meesterwerk It's a Wonderful Life, een film die stilistisch ver af staat van Inside the Yellow Cocoon Shell. Thiens beproevingen hebben niet George Baileys extraverte intensiteit en spelen zich niet af binnen de contouren van een studio. Toch grijpt zijn geloofscrisis aan, mede dankzij de fraaie shots van de zwijgende groene heuvels van Thiens vaderland.
