![The Next 365 Days [Netflix]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/u4d14t6d9w5e_hero.jpg)
Zeg wat je wilt over de Fifty Shades-trilogie, maar er was duidelijk een publiek dat snakte naar hitsige films vol sadomasochistische seks, machtsspelletjes en expliciete scènes. Het succes van E.L. James' boekenreeks en de verfilmingen daarvan bracht in Polen een vergelijkbare trilogie voort, die eveneens werd verfilmd. Het eerste deel, 365 Days, kwam uit in 2020 en vond al snel zijn weg naar Netflix. De streamingdienst bestelde vervolgens twee vervolgen. 365 Days: This Day verscheen enkele maanden geleden, The Next 365 Days mag nu de trilogie afsluiten.
In 365 Days liet de machtige en knettergekke maffiazoon Massimo zijn oog vallen op de eigengereide Laura. Zij weigerde op zijn avances in te gaan, maar daar nam deze übermacho geen genoegen mee. Hij liet haar ontvoeren met de bedoeling dat ze 365 dagen bij hem bleef. Als ze daarna niet verliefd was geworden, mocht Laura weglopen. Dit deel - attentie hier volgt een spoiler - eindigde met Laura's dood.
In deel twee - nog een spoiler - bleek ze springlevend en bovendien zwanger van Massimo, maar bouwden de spanningen tussen de twee zich alsnog op. Zeker met de komst van de uit een rivaliserende maffiabende afkomstige Nacho, die als een blok voor Laura viel. Daar moest Massimo natuurlijk niets van hebben. Ook dit deel eindigde met de suggestie dat Laura het leven liet.
In het derde en laatste deel, The Next 365 Days, blijkt zij ook nog steeds te leven en gaat het bloedirritante spelletje "hou ik van hem of toch niet?" gewoon door. Alsof er niets is gebeurd. Maar het echte eerste probleem openbaart zich in de eerste scène, waarin de personages met moddervette accenten Engelse dialogen uit moeten kramen.
Het tafereel heeft veel weg van een groep zangers die wanhopig een toonhoogte ver buiten hun bereik probeert te halen. Het klinkt gewoon niet lekker. Als Massimo bijvoorbeeld met zijn kop tussen Laura's benen ligt en gromt "My God, you're wet," werkt dit vooral op de lachspieren. Gelukkig spreken de personages ook in hun eigen taal. Deze teksten klinken eveneens als een parodie op de bouquetromannetjes, maar de woorden rollen er tenminste soepeler uit.
Dan volgt het euvel waar ook de vorige twee films over struikelden. Regisseurs Barbara Białowąs en Tomasz Mandes zijn zo druk bezig om de hitsigheid van The Next 365 Days op te voeren, dat ze even vergeten dat er ook nog een (flinterdun) verhaal moet worden verteld. De beelden, toegegeven, zijn prachtig. Net videoclips waarin de personages in de meest kunstige standjes seks met elkaar hebben. Je gaat je afvragen of Laura achteraf niet wakker wordt met spierpijn.
Zo halverwege de film sijpelt het besef binnen dat er werkelijk niets van waarde gebeurt. Gewoon seks, slap gelul en nog meer seks, ondersteund door een zwoele soundtrack. The Next 365 is een totaal onnodig slotstuk van een filmreeks die van zichzelf al volkomen overbodig was. Bedankt, Fifty Shades.
The Next 365 Days is te zien bij Netflix.
