Regie: John Hamburg | Scenario: John Hamburg | Cast: Kevin Hart (Sonny Fisher), Mark Wahlberg (Huck Dembo), Che Tafari (Dashiell Fisher), Amentii Sledge (Ava Fisher), Regina Hall (Maya Fisher), e.a. | Speelduur: 101 minuten | Jaar: 2022

Wanneer brave huisvader Sonny voor het eerst in jaren het huis voor zichzelf heeft, wil het niet echt lukken het beste uit zijn tijd te halen. Hij besluit daarom maar in te gaan op de verjaardaguitnodiging van zijn beste vriend Huck. Een riskante beslissing, want Hucks feestjes bestaan altijd uit extreme activiteiten. Ditmaal heeft hij ergens in de woestijn een kamp opgezet, met als bedoeling dat de gasten zelf hun maaltijd bij elkaar jagen en hun behoefte in emmers doen. Het wordt daarna alleen maar erger, want Sonny en Huck rollen van de ene absurde situatie in de andere.

Waar Mark Wahlberg in dramatische films graag superserieuze rollen speelt (Boogie Nights, The Departed), heeft hij er in het komediegenre duidelijk geen enkele moeite zijn imago van ultieme macho opzij te schuiven en zichzelf met een vette grijns voor lul te zetten (The Other Guys, Ted). Hij zet die lijn voort met Me Time, waarin hij als Huck een extreme variant speelt van de typische wildebras die zich laat leiden door intuïtie. Huck wil ongeremd leven, zo vrij mogelijk, en doet dat met een gelukzalige glimlach.

Het contrast met Kevin Hart als de meer serieuze Sonny kan haast niet groter. Want die wil ook zo kunnen leven, maar is vergeleken bij Huck een enorme stuntelaar en wordt geremd door zijn grote verantwoordelijkheid naar zijn vrouw en kinderen. De tegenstelling tussen de twee sterren biedt een goed fundament voor de komische taferelen waarin hun personages terechtkomen. Het zijn net twee pubers die samen de grootste lol beleven en zich geen zak aantrekken van hoe ze op anderen overkomen.

Zodra Huck en Sonny bij elkaar komen, trapt Me Time het gaspedaal in en wordt de kijker getrakteerd op heerlijk flauwe humor. Om even een idee te geven van wat je kan verwachten: Sonny wordt aangevallen door een poema, hij rijdt per abuis een schildpad aan, zijn auto wordt bruusk verpletterd en hij poept in het bed van een potentiële concurrent, terwijl Huck gerust rondloopt met ontbloot boven- en onderlijf, een standbeeld naar zijn gelijkenis opricht en een wel erg kalm onderonsje heeft met een woekeraar die zijn vinger wil breken vanwege een openstaande schuld.

Verfijnd kan Me Time absoluut niet worden genoemd, maar het is schrijver en regisseur John Hamburg dan ook duidelijk niet te doen om subtiele grappenmakerij. Hij lijkt puur en alleen op zoek naar excuses om zich uit te leven met platte grappen en de twee hoofdrolspelers blijken daar net zozeer voor te vinden. Jammer genoeg ontkomen we niet aan een moraliserend verhaaltje met een belegen boodschap over onnodig pushgedrag, sorry zeggen en geliefden in hun waarde laten. Maar ach, daar omheen zit genoeg meligheid voor een avondje plat vermaak.

Me Time is te zien bij Netflix.