'Bad Boys: Ride or Die': nostalgie met blaxploitation voor de fans
Recensie

'Bad Boys: Ride or Die': nostalgie met blaxploitation voor de fans (2024)

Adil & Bilall eren Michael Bay, maar doen het veel beter en overzichtelijker dan de Bayhem-meester zelf.

in Recensies
Leestijd: 4 min 5 sec
Regie: Adil El Arbi & Bilall Fallah | Scenario: Chris Bremner, Will Beall | Cast: Will Smith (Mike Lowrey), Martin Lawrence (Marcus Burnett), Ioan Gruffudd (Lockwood), Eric Dane (Banker), Vanessa Hudgens (Kelly), Alexander Ludwig (Dom), Joe Pantoliano (Captain Conrad Howard), e.a. | Speelduur: 110 minuten. | Jaar: 2024

De allereerste Bad Boys, of je hem nu leuk vond of niet, wordt in Hollywood beschouwd als een mijlpaal. De actiekomedie lanceerde de filmcarrières van acteur Will Smith en regisseur Michael Bay, was de eerste grote buddycopmovie met twee Afro-Amerikaanse acteurs én opende de poort voor videoclipmontages zonder enige logica. Bad Boys ontgroeide echter nooit zijn tijdperk. Hij ademt over de hele lijn die periode tussen de late jaren tachtig en de vroege jaren negentig uit. Dat is met het vierde deel, Bad Boys: Ride or Die, niet anders.

De Belgische regisseurs Adil & Bilall, die ook het derde deel inblikten, zijn zo dol op de twee Michael Bay-films die ze in hun jeugd gesavoureerd hebben dat ze die krankzinnige mix van humor, acteursnummertjes, actie en ontploffingen opnieuw wilden creëren. Maar deze keer wilden ze dat doen met nog meer komedie. Leuk om zien? Ja, als je van onvervalste pulp voor de fans houdt. De rest zal er vooral hoofdpijn en irritatie aan overhouden.

Omdat Bad Boys for Life een grote hit werd en Will Smith dringend een opkikker nodig had na het Slapgateschandaal, mochten Adil & Bilall terugkeren voor deel vier. Voor producer Jerry Bruckheimer was het heel duidelijk. De twee jonge regisseurs waren zelf fans van het genre - geen opportunistische en dure huurlingen - en hadden de juiste toon gevonden. Bovendien brachten ze met het visuele kunnen van de zeer getalenteerde Robrecht Heyvaert, hun vaste cameraman en een moderne Vlaamse versie van Jan de Bont, een heel persoonlijke touch met zich mee.

Meer komedie bleek de magische sleutel tot het succes van Bad Boys for Life en dus moet Martin Lawrence in deel vier nog meer de idioot uithangen voor aangever Will Smith. De aanhef is pure sitcom. Mike racet zich bijna te pletter omdat hij zo dadelijk gaat trouwen. Marcus raakt echter zo gestrest dat hij onmiddellijk een portie vettigheid wil binnenslaan. Niet lang daarna moet hij dat, net na het jawoord van Mike, bekopen met een hartaanval. Hij overleeft het, maar nu denkt hij dat hij niet meer kan sterven.

Voor ze het beseffen, raken de twee betrokken bij een complot dat hun vermoorde kapitein Howard op het spoor was. Dat simplistische plot lijkt zo geplukt uit een Lethal Weapon-sequel. Dat is geen toeval. Die franchise staat ook hoog op de funlijst van Adil & Bilall en de Bad Boys-franchise is er duidelijk op geïnspireerd qua mix van humor en actie. Martin Lawrence fungeert zo'n beetje als een Mel Gibson met extreem veel cholesterol, terwijl Will Smith nog als een lenige Danny Glover oogt. De "we're too old for this shit" houden de regisseurs voor een volgende sequel.

Adil & Bilall kwijten zich uitstekend van hun taak. Ze blikken de onzin zo helder mogelijk in en laten hun acteurs de vrije loop. En de nostalgie naar de actiefilms van de vroege jaren negentig wordt dik in de verf gezet. Op de soundtrack klinken zelfs hints naar de Hans Zimmer-score van The Rock, Michael Bay mag in een flits zijn verweerde smoel laten zien en de finale actiescène is er een die heel bewust over de top gaat met als voornaamste ingrediënten veel ontploffingen, wapengekletter, een albinokrokodil, een bende kleurloze slechteriken en een dame in nood.

Het duo voegde er ook nog een portie blaxploitation aan toe - de Bad Boys zijn ergens de clowneske erfgenamen van Shaft. Martin Lawrence mag meer dan eens zeuren dat hij het slachtoffer is van racisme, vooral wanneer hij een T-shirt van een redneck draagt. Alle hoofdschurken zijn bovendien blank, zoals de corrupte politicus en de neonazistische leider van de mysterieuze militie. Zo moet het ook in het genre dat deels een reactie was op de geweldfilms uit Hollywood waarin je enkel blanke helden en gekleurde slechteriken aantrof.

Moet je nu meteen naar de bioscoop rennen? Het hangt er een beetje van af of je Martin Lawrence te pruimen vindt. In de VS houden ze van hem, maar in feite is hij voor Europese oren en ogen onuitstaanbaar. Daarnaast moet je je kunnen vinden in die nostalgie naar die actiekomedies uit de jaren negentig. Wie er genoeg van gezien heeft, doet er beter aan om het frissere The Nice Guys met Ryan Gosling en Russell Crowe opnieuw te gaan bekijken.

Had Bad Boys: Ride or Die beter kunnen zijn? Ja, als iemand zoals Shane Black, John Millius of Aaron Sorkin het script had geschreven en men Lawrence had gedumpt. Maar dan was dit een heel andere, modernere en niet-nostalgische film geworden. Om de nieuwe Bad Boys-sequel met de woorden van Robert De Niro in The Irishman te omschrijven: 'It is what it is.'