Een hoofdrol op je nemen is geen makkelijke taak. Dat is de acteur die het meest in beeld zal komen en de grootste verantwoordelijkheid heeft om de kijker op emotioneel vlak mee te nemen door het verhaal. Helemaal als dat een verhaal is waarin het hoofdpersonage moet groeien van een nutteloze sukkel tot een wijze held. Het lukt Wade Briggs helaas niet in Dampyr. Maar mogelijk is dat ook een beetje de schuld van de regisseur, die lang haar en stoer kijken heel cool vindt.
Briggs speelt Harlan, die zonder dat hij het zelf weet de zoon van een vampier is. Samen met zijn manager reist hij in 1992 door oorlogvoerend Joegoslavië om dorpelingen op te lichten met een zogenaamd ritueel, dat ze zal beschermen tegen vampiers (waar hij zelf niet in gelooft). Totdat hij door een groep militairen wordt opgepakt, want die zijn in een plek beland waar echte vampiers op mensen jagen. De tijd is aangebroken voor Harlan om zichzelf te leren kennen.
Een oorlog die uiteindelijk een land zal opbreken gebruiken als setting voor je plot. Dat kan geniaal uitpakken als het plot thematische overeenkomsten toont met die gebeurtenis, of op z'n minst sterk wordt toegepast (zoals bijvoorbeeld het watertekort in Los Angeles in Chinatown). Met Dampyr lijkt het er eerder op dat de makers op de hoogte waren van wat leegstaande locaties met bouwvallen in Roemenië en ze op basis daarvan een scenario hebben geschreven. Maar nee, dit is gebaseerd op een strip.
De Joegoslavische oorlog heeft werkelijk niets te maken met het verhaal van Dampyr. Best heftig om zo'n naar moment uit de geschiedenis te gebruiken voor niets anders dan een excuus om te kunnen filmen in lege panden. Maar zelfs hierin slaagden de schrijvers er niet helemaal in om een logisch geheel te vormen. Waarom praten soldaten onderling Engels met een Slavisch accent? Wat is dat voor een bizarre oplichterij die Harlan uitvoert? Hij bezoekt arme dorpen en krijgt een beetje voedsel als betaling voor zijn 'werk.' Leuk voor een kinderfilm, maar dat is dit niet.
Belangrijker nog: waarom is Harlan zo ongelovig tegenover het bovennatuurlijke? Hij is er al jaren geen greintje ouder gaan uitzien en elke wond die hij oploopt heelt in onmenselijk rap tempo. Leuk geprobeerd om van hem een alcoholist te maken, maar zelfs een zuiplap kan de waarheid niet zo hardnekkig ontkennen.
De acteur die hem speelt, Wade Briggs, heeft wat interessante titels op zijn CV staan maar daar zat hij in als vertolker van minimale bijrollen. Op zijn familie en vrienden na zal dan ook niemand hem zien in deze film en herkennen uit een van die bekende series. Waarschijnlijk zal hij ook niet uit deze film herkend worden in zijn volgend project. Hij speelt alles te voor de hand liggend, en ook ietwat ergerlijk - met name in het begin als hij zich gedraagt als puber.
Toch is Dampyr geen gedrocht. Het plot is niet enorm verrassend, maar ook weer niet volledig voorspelbaar. De visuele stijl is een pluspunt. Het heeft een beetje een videoclipgehalte, maar dan wel goed uitgevoerd. De reeds bestaande locaties van vervallen straten en leegstaande betonnen panden zijn goed benut, en het licht valt er mooi doorheen.
De digitale effecten zijn wat minder. In de openingsscène zit zelfs een beeld dat beschamend opvallend digitaal is bewerkt, wanneer een oppervampier op afstand kijkt naar het huis waarin Harlan zojuist geboren is. Die wordt gespeeld door David Morrissey, voornamelijk bekend als The Governor in The Walking Dead. Dat ooglapje stond hem prima. De pruik die hij hier draagt niet.
Ook Harlan heeft halflang haar. Het belangrijkste vrouwelijke personages heeft dan weer zeer kort hoogblond haar. De look van veel figuren en hun houding is die van iemand die groot fan is van metal en goth. Om dit toe te passen in een film over vampieren is overkill, clichématig en haast lachwekkend. Deze film uit 2022 waar amper iemand over gehoord heeft eindigt met een opzet naar grotere dingen die zullen komen in een eventueel vervolg. Maar zit de wereld daar echt op te wachten?
Dampyr is te zien bij Netflix.
