In het Poolse Nic na Sile is een heel dorp in de weer om de stadse Oliwka op achterbakse en licht illegale wijze op haar oma's boerderij te houden. Zij onderwerpt zich aan haar opgelegde lot alsof ze het ontvoerde prinsessen syndroom heeft. Als ze aankomt haat ze het platteland openlijk, maar binnen enkele scenes is ze haar chique baan als chefkok in de stad helemaal vergeten. Het is niet moeilijk te raden hoe dit af gaat lopen.
Een zeer voorspelbare strekking, maar dat hoeft een onderhoudende romkom niet in de weg te staan. Alle ingrediënten voor hersenloze ontspanning zijn immers aanwezig: de weelderige natuur, de authentieke boerenkeuken, en dieren die geaaid, bereden of gemolken moeten worden. Helaas is de romantiek in deze film ver te zoeken en draait het vooral om de beestjes die zich wagen waar ze niet horen en hun behoeften doen op de meest komische plek die ze kunnen vinden. En dat is niet bijster komisch.
Humorloos en zonder voelbaar sentiment gaat Nic na Sile ongeïnspireerd door de emoties heen. De romkom-elementen zijn wel heel erg plat. Zo is de meet cute met de aantrekkelijke boer op geen enkele manier vernuftig: ze rijdt hem gewoon omver. Ook het beloofde komische bekvechten met de tegenspeler is miniem, en verloopt de uiteindelijke samenkomst van de hoofdpersonen vrijwel vlekkeloos. Dat zorgt natuurlijk voor een vreselijke saaie romantische komedie.
Er zijn heel veel bijpersonages en zijwegen in het verhaal die geheel niet interessant zijn. De karakters zijn onvoldoende ontwikkeld en lijken teveel op elkaar, hun bezigheden zijn uit de lucht gegrepen en ondersteunen het verhaal op geen enkele manier. Al die andere verhaallijnen zouden afleiden van de hoofdlijn en een stoorzender kunnen zijn, ware het niet dat de hoofdlijn zelf nauwelijks iets omvat.
Ook het acteerwerk laat te wensen over. Ongemakkelijke dialogen worden uitgevoerd door acteurs die niet erg in het script geïnteresseerd lijken. Anderen overacteren juist weer met het irritante idee: hoe harder je het roept, hoe grappiger het klinkt. Deze en andere pogingen tot humor falen jammerlijk, en zelfs de dieren leveren betere prestaties.
Nic na Sile stevent inhoudsloos op het gesimplificeerde einde af. Hier en daar wordt tussen de nietszeggende dialogen het leven op het Poolse platteland in beeld gebracht. Daarbij vindt de finale toepasselijk plaats tijdens een groot boerenfeest vol Poolse tradities. Wellicht leuk voor wie daar van houdt of nostalgische gevoelens bij heeft. Voor anderen valt bij deze film weinig te halen.
Nic na Sile is te zien bij Netflix.
