Harrison Ford is zowel Han Solo uit Star Wars als het titelpersonage uit de Indiana Jones-films, en dat maakt hem een Hollywoodlegende. In de documentaire Timeless Heroes: Indiana Jones & Harrison Ford spreken mensen die met hem hebben samengewerkt over hun ervaring, en wordt er getoond wat het personage van de avontuurlijke archeoloog zo iconisch maakt en welke impact de films op de maatschappij hadden.
Maar dan wel op een nogal rommelige wijze. De docu begint goed met de achtergrond van Ford en hoe hij uiteindelijk acteur werd. Harrison Ford vertelt dit zelf op de wijze van een sympathieke opa die openhartig anekdotes uit het verleden oprakelt. Het beeld dat hij een nukkige kluizenaar is, wordt meteen uit de wereld geholpen. Leuk om te leren dat hij, toen hij niet de vooruitgang boekte die hij wilde, zelf het roer greep om zijn carrière te sturen. Alhoewel hij zich dat kon permitteren omdat hij aantrekkelijk was, en een man.
De aanloop naar Indiana Jones is ook boeiend - en verontrustend, want het had niet veel gescheeld of Tom Selleck was de man met de beroemde hoed geworden. In dat geval waren we nooit anders gewend geweest, maar aangezien de wereld maar één (volwassen) Indiana Jones kent is het verontrustend om te weten dat onze wereld op een haar na bijna helemaal anders was geweest.
Maar eenmaal aangekomen bij Harrison Ford als de man met de zweep en indrukwekkend silhouet gaat het als documentaire ineens alle kanten op. Binnen enkele minuten merkt Steven Spielberg al op dat hij het na vier films de regiestoel graag aan iemand anders wilde overdragen. Dit is dus geen making-of.
Van begin tot einde is het lof voor Harrison Ford als acteur en persoon. Niet eens in detail, gewoon een lange reeks complimenten voor hoe getalenteerd en sympathiek hij is. Hij is zo grappig en professioneel op de set. Hij heeft acteurs en regisseurs bij projecten betrokken. Kortom: het is het typische ophemelen dat Amerikanen onderling doen.
Nu komt daar wel meteen beeldmateriaal bij om aan te tonen dat het niet slechts loze woorden zijn. Bij enkele momenten is het zelfs wonderlijk dat er toestemming is gegeven aan de documentairemakers om zo'n emotioneel materiaal van achter de schermen te laten zien, zoals de speech die Ford hield na zijn allerlaatste opname als Indiana Jones waarbij hij letterlijk moet huilen. Voor de rest lijkt het inderdaad een jolige vent tussen het acteren door.
Dus hoe past Indiana Jones dan nog binnen dit plaatje? Omdat de film ook over het personage moet gaan, wordt er een beetje gesproken over wat hem hém maakt. Het feit dat het kleine gebaar van het opzetten van een bepaalde hoed er al voor zorgt dat iemand denkt aan Indiana Jones is inderdaad bewijs voor dat dit figuur een diepe indruk heeft achtergelaten op de cultuur.
Ook komt archeologie aan bod. Ten eerste dat het vak enorm in populariteit steeg nadat de eerste film verscheen. Ten tweede dat sindsdien heel wat jonge mensen de film hebben gezien en daarna kozen om archeoloog te worden. Ondanks dat het niet het avonturenleven blijkt te zijn zoals de films het verkopen, zijn in ieder geval degenen die aan het woord komen helemaal gelukkig met hun keuze.
Ergens is dit natuurlijk ook een poging om het floppen van de recente vijfde film te maskeren. Er kwamen evengoed honderden miljoenen binnen, maar het was een belachelijk onnodig dure productie. Niet bepaald het afscheid dat Indiana Jones verdiende, dus dan maar een documentaire vol met lof.
Timeless Heroes: Indiana Jones & Harrison Ford is te zien bij Disney+.