De "Woensdagavondfilm" was eind vorige eeuw een begrip, omdat een Nederlandse zender elke week op die avond hetzelfde bood: een typische Amerikaanse tv-film, een spotgoedkoop, vederlicht drama uitgevoerd door acteurs die het grote doek niet halen. De Amerikaanse zender Lifetime is een fabriek die tot op heden dit soort zendtijdvullers produceert, en voor de kerst gaan ze helemaal uit hun dak. Merry Swissmas (ook bekend als A Christmas in Switzerland) bereikt onze kust na een jaar, maar dit soort films moeten niet vergeleken worden met wat we normaal gewend zijn.
Alex' moeder, een weduwe die op het punt staat een herberg in Zwitserland te openen, nodigt haar familie uit voor de kerst. En haar beste vriendin, wier dochter Beth ooit de hartsvriendin van Alex was, totdat deze er vandoor ging met Alex' toenmalige vriend. Gelukkig kan Alex de aanwezigheid van Beth omzeilen door er dagelijks op uit te gaan met Liam, de alleenstaande manager van de herberg.
Alex wordt gespeeld door Jodie Sweetin. Iedereen die Full House of Fuller House heeft gezien kent haar als het middelste kind uit de Tanner-familie, Stephanie. Die rol speelde ze vanaf dat ze vijf jaar oud was, en zij was zo'n kind dat heel knap een grap kon overbrengen. Helaas werd haar talent overschaduwd door de Olson-tweeling die als baby's de aandacht van het publiek trokken.
Daar volgde geen grootse acteercarrière op voor Sweetin. Een korte tijd ging het zelfs bijzonder slecht met haar, maar dat is een heuvel die ze heeft overwonnen. Inmiddels is ze een jonge vrouw die helemaal op haar gemak is op een filmset. Ze heeft zich echter enkel ontwikkeld in het natuurlijk kunnen uitspreken van haar dialogen, allicht door gebrek aan kansen tot meer ontwikkeling via goede rollen. Het gevolg is dat ze niets anders speelt dan een jonge vrouw die zo gemiddeld is dat ze volledig inwisselbaar is.
Zij en de andere acteurs hadden ook dan niet veel om mee te werken, het personage van Alex is net zo eendimensionaal als alle personages om haar heen. Wel leuk is dat het pak sneeuw in deze film zowaar echt is. Maar het is geen Zwitserse sneeuw. De Amerikaanse acteurs over laten vliegen naar Europa zou te duur zijn, dus een Canadees plekje moet er maar voor doorgaan. En dat lukt, het ziet er allemaal op en top Zwitsers uit - een pittoresk dorpje in een besneeuwde vallei.
De film is ook deels educatief voor Amerikanen. Liam leert Alex elke dag lekker spontaan een Zwitserse kersttraditie bij, en zij vindt het natuurlijk allemaal hartstikke interessant omdat deze man iemand moet worden waar ze haar leven en werk in Amerika voor op moet willen geven. Verwacht geen spektakel, dit soort films hebben daar het budget niet voor.
Er is bijvoorbeeld drie keer een feestje in het dorp, maar dat is overduidelijk allemaal opgenomen op dezelfde set. Er is een parade op straat (vijf mannen en een ezel), een kerstmarkt (één tentje waar ze kaarsen verkopen) en een levensgroot adventsgebeuren waarbij een bewoner het gordijn open doet en een leuk papieren knipsel tegen het raam onthuld.
Dit soort films hebben niet alleen geen diepgang, maar ook amper conflict. De ruzie tussen Alex en haar voormalige beste vriendin Beth stelt weinig voor. Ook Liam stuit op een gegeven moment op een probleem, maar dat is luttele minuten later opgelost. De makers verwachten dat kijkers hier instappen met de wetenschap dat de lat ontzettend laag lag. Voor weinig geld moet er gewoon in rap tempo iets gemaakt worden dat twee uur (inclusief reclameblokken) kan vullen.
Alex en Liam hebben geen enkele chemie. Dat ligt niet aan Jodie Sweetin, die doet haar uiterste best om een vonk tussen beiden te veinzen. Het is Tim Rozon, niet bepaald een nieuwkomer, die net zo veel moeite in zijn rol stopt als hij er voor betaald heeft gekregen. Er waren meer spetters geweest als ze een dooie vis hadden gecast.
Ondanks de sneeuwovergoten landschappen, alles in kerstdecoratie, de vele Zwitserse tradities en de gebreide truien wordt de kerstsfeer niet overgebracht. Het is gewoon een simpel verhaaltje dat zich toevallig tijdens dit jaargetijde afspeelt. Genoeg bekende typetjes: de wijn drinkende moeder die zich overal mee bemoeit, de vriendin/collega die via videochat overal van op de hoogte wordt gebracht, de broer met wie het hoofdpersonage zo'n speelse band heeft, et cetera.
Een pure suikerspin. Die nog best aardig weghapt, door het soepele acteren van Sweetin, het vlotte tempo en korte scènes, en de leuke locatie van het kleine dorp dat meer charme heeft dan de mannelijke hoofdrolspeler. Een november is erg vroeg om al te beginnen met kerstfilms, maar misschien heeft Videoland de ambitie om de nummer één streamingsdienst te worden op dit gebied.
Merry Swissmas is te zien bij Videoland.