Regie: Sara Zandieh | Scenario: Matthew Tabak | Cast: Josephine Langford (Zoey), Drew Starkey (Zach), Mallori Johnson (Elle), Olive Abercrombie (Avery), Andie McDowell (Connie), e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2023

Wat is dat toch met Hollywood en hun weergave van mensen met een uitzonderlijk hoge intelligentie? The Other Zoey gaat zelfs zo ver door het hoofdpersonage behoorlijk anti-liefde te laten zijn. Deze jonge meid heeft geen tijd voor mannen, ze is bezig met het ontwikkelen van een app. Maar kennelijk heeft ze elke dag wel twee uur de tijd om te zorgen dat haar make-up en kapsel feilloos zijn (en gelukkig is ze er ook nog eens "mee geboren"). Want dat is natuurlijk nodig voor de hoofdrol in een romantische film als deze.

Zoey gelooft niet in romantische liefde, maar juist als ze een jongen haar mening hoort delen raakt ze in hem geïnteresseerd. Ondertussen stoot een voetballer op haar school zijn hoofd in een ongeluk en gaat haar daardoor aanzien voor zijn eigen vriendin. Zoey ziet hem helemaal niet zitten en wil het misverstand graag ophelderen. Maar als blijkt dat de jongen die ze leuk vindt de neef van de voetballer is, gaat ze er toch in mee en sluit aan bij hun skivakantie om hem te kunnen versieren.

Het klinkt vergezocht, maar het eerste half uur is eigenlijk best leuk en geloofwaardig. De voetballer, Zach, heeft namelijk een vriendin die ook Zoey heet. Onze Zoey doet echt meerdere pogingen om alles op te biechten, en naast makkelijke uitvluchten zoals mensen die haar in de rede vallen is er ook de waarschuwing van de dokter die zegt dat Zach geen grote verrassingen mag krijgen vanwege zijn hersenschudding. Ook onzin, maar de filmmakers doen tenminste volwaardige pogingen om te overtuigen.

Zoey is een redelijk interessant personage, haar beste vriendin is een sympathieke meid met een eigen identiteit en de riante skihut waar Zachs familie verblijft is een gezellige setting voor deze nonsens. Zoey lijkt ook echt een goede match voor Zachs neef. Aangezien iedereen bij voorbaat weet dat Zoey voor Zach zal vallen, zit er enig vermaak in afwachten om te zien hoe die neef gaat bewijzen dat ze helemaal niet zo goed bij elkaar passen.

Dan komt de voorspelbare wending: de neef is toch niet de perfecte match en nadat Zoey maar liefst, hou je vast, een hele dag met Zach heeft doorgebracht, heeft ze de wijze les geleerd dat de intellectuele kloof tussen beiden en een groot gebrek aan overeenkomende interesses helemaal niet in de weg hoeft te staan van liefde. Zachs ouders zijn immers ook al jarenlang gelukkig bij elkaar ondanks dat ze op papier niet bij elkaar passen (wat tot daarvoor nooit besproken of getoond wordt).

The Other Zoey doet wat inmiddels uitgekauwd genoemd mag worden: romantische komedies afzeiken, opmerken dat ze onrealistisch en voorspelbaar zijn. Maar is dan vervolgens zelf ook niets anders. Dat mag, maar zeur er dan niet zelf eerst over. Zo voegt dit moderne cliché van metakritiek weinig toe.

Zoey en die neef geven commentaar op relationele liefde, bijvoorbeeld door het benoemen van een filosofische theorie. Het lijkt daardoor alsof de makers graag meer wilden dan een luchtige romkom maken, maar dat lukt ze niet. Anders dan in When Harry met Sally..., waarin een onderwerp meermaals wordt besproken en ontleed, blijft het hier bij wat intellectueel klinkende zaken roepen zonder er verder op in te gaan.

In plaats daarvan berijden de filmmakers liever de makkelijke weg, waarlangs elk standaard station uit romkoms wordt bezocht. Er wordt meermaals gezeurd over dat stomme moment in romkoms, waarin het hoofdpersonage een groot gebaar maakt dat genoeg is om alles op te lossen. Maar het is vast wel te raden hoe deze film eindigt. Maar wie valt nog als een blok voor de illusie dat iedereen met iedereen een lang en gelukkig kan hebben, zolang je maar één leuke dag met elkaar hebt gehad?

The Other Zoey is te zien bij Prime Video.