Na Bollywood is Nigeria het land met de grootste filmindustrie, vooral als je kijkt naar het aantal producties. Nu zit daar ook veel amateurwerk bij, maar toch begint de filmindustrie op het Afrikaanse continent steeds omvangrijker en professioneler te worden. Netflix vertoont steeds vaker Afrikaanse producties. Dat daar een boel bagger tussen zit is een feit. Kijk maar naar het Zuid-Afrikaanse Love, Sex and 30 Candles.
Deze boekverfilming, die draait om een viertal vriendinnen, kan nog het best worden gekwalificeerd als ongegeneerd soapmatig en dat is nog netjes verwoord. Dat blijkt ook wel uit de duidelijk afgebakende sores waarmee de dames te maken krijgen. Centraal staat, anders dan de premisse doet vermoeden, de Zuid-Afrikaanse man, die wordt neergezet als een stereotype eendimensionale schuinsmarcheerder, relifreak of te bezitterig. Je zou kunnen zeggen dat je krijgt wat je ziet, maar helaas heeft filmmaker Stephina Zwane zich geen enkele moeite getroost om hier ook maar een greintje creativiteit in te stoppen.
Zo maken we kennis met modeontwerper Nolwazi, die elke scène blijkbaar ander haar heeft en die zwanger is van de vent van haar beste vriendin Dikeledi. Deze is op haar beurt niet zeker van een vaste relatie met deze lafbek Tebogo, de vader van haar dochtertje. Sade staat juist op het punt om in het huwelijksbootje te stappen, maar haar aanstaande Winston volgt de Bijbel naar de letter en legt haar steeds meer beperkingen op. Linda peert hem juist zodra een relatie te serieus wordt. Bovendien ligt haar moeder slecht en is de relatie met haar vader moeizaam.
De kern van deze Zuid-Afrikaanse soap is de band tussen de vier dames. Zoals het afgezaagde cliché vereist is er zonder wrijving geen glans, dus de dames moeten elkaar geregeld in de haren vliegen. Deze momenten worden afgewisseld met zusterschap waarin ze elkaar eeuwige steun beloven als de zaken tegenzitten. Met moeite valt in al deze voorspelbaarheden een beeld te vormen van de moderne Zuid-Afrikaanse vrouw die van de daken schreeuwt dat ze zelfstandig is en geen kerel nodig heeft, maar zich ondertussen volledig afhankelijk van het andere geslacht opstelt.
Zwane geeft hiermee een tegenstrijdige boodschap af en doet de feministische inslag die ze tracht over te brengen volledig teniet. Zelfs in werkrelaties laten de vrouwen hun gezicht hangen naar de grillen van de man. Of het nu een baas is of een hoogleraar op de universiteit: ze hebben de vrouwen volledig onder de duim. Uiteraard wordt dit hardop ontkend en de echte girlpower ontstaat als het viertal samen is, er een wijntje tegenaan gooit en klaagt over hoe ze door de kerels behandeld worden. Als klap op de vuurpijl naderen de vier vrouwen langzaamaan de dertig kaarsjes op hun verjaardagstaart en dat is in hun hoofd een onoverkomelijke toestand.
Dit alles maakt dat Love, Sex and 30 Candles de hedendaagse Zuid-Afrikaanse vrouw neerzet als labiel en afhankelijk. Dit is overduidelijk iets wat Zwane en haar andere overwegend vrouwelijke crewleden niet wil uitstralen, maar waarin ze hopeloos faalt.
Love, Sex and 30 Candles is te zien bij Netflix.