Happiness for Beginners [Netflix]
Recensie

Happiness for Beginners [Netflix] (2023)

De opvulling voor deze romkom is een lange natuurwandeling; best leuk, maar het maakt het niet minder voorspelbaar.

in Recensies
Leestijd: 3 min 44 sec
Regie: Vicky Wight | Scenario: Katherine Center, Vicky Wight | Cast: Ellie Kemper (Helen), Luke Grimes (Jake), Blythe Danner (Gigi), Ben Cook (Beckett), Gus Birney (Kaylee), e.a. | Speelduur: 103 minuten | Jaar: 2023

Vrijwel alle moderne romantische komedies zitten niet bepaald tjokvol met grappen, en er wordt ook geen hoogstaand drama geleverd. Dat betekent dat een film waar de afloop al bij voorbaat bekend is ook nog eens lijdt onder het feit dat de weg er naartoe niet bijzonder spannend of hilarisch zal zijn. Het is op z'n best een mild vermakelijke zit. Daar is Happiness for Beginners weer een mooi voorbeeld van. Zelfs de kleine onthulling aan het einde verandert daar niks aan.

Helen is al enige tijd niet meer bij haar echtgenoot, maar sinds kort eindelijk officieel gescheiden. Ze wil graag een frisse start maken, en schrijft zich in voor een fikse wandeling door de Amerikaanse natuur aan het kille einde van de herfst. Bij aankomst blijkt echter de beste vriend van haar broer ook aanwezig te zijn, en daar is ze niet blij mee want hij heeft haar onlangs nog uitgemaakt voor een saaie doos. Hier zit Helen dan de komende dagen mee opgescheept.

Het eerste half uur van de film doet vermoeden dat hoofdspeelster Ellie Kemper (Unbreakable Kimmy Schmidt) haar imago van zonnestraaltje beu is, en ook een keer een mopperkont wil zijn. Want Helen is een behoorlijke zeur, het is vooral moeilijk doen om niks. Zo erg zelfs, dat het lichtelijk de indruk geeft dat daar meer onder verborgen zit. Maar nee, Helen is simpelweg een personage dat zo ontzettend verzuurd is dat ze op verzonnen slakken zout legt.

Dit is allemaal onderdeel van de standaard vlotte intro, binnen enkele minuten bevindt Helen zich al bij de introductiecursus voor haar wandeling. Alle personages stellen zich even voor, dat vervelende maatje van broerlief duikt op (en iedereen snapt waar dit naartoe zal gaan) en de busrit naar het bos is een feit. Dat houdt in dat de resterende anderhalf uur een kampeeruitje zal zijn. Zal dat voldoende boeien om de aandacht er bij te houden?

Niet echt. Maar Happiness for Beginners is ook weer geen pijnlijke zit. De bosrijke, heuvelachtige omgeving is een prettige setting om dit groepje uiteenlopende persoonlijkheden in te dumpen. Ook altijd handig om te weten dat er bij een echte lange wandeling voorbereiding en regels komen kijken. Daar kunnen sommige Nederlandse toeristen ongetwijfeld iets van opsteken.

De grappen wisselen af tussen geschreven en geïmproviseerd. Bepaalde reacties en uitdrukkingen zijn inmiddels zo uitgekauwd dat het haast onmogelijk is dat het scenario niet al oorspronkelijk leukere dialoog had. Durven regisseurs geen nee te zeggen tegen het talent op de set? Daar tegenover staan wel wat leuke opmerkingen, met name de vrouwelijke acteurs schudden wat meer originele grappen uit hun mouwen.

Het lijkt er op dat hier regisseur Vicky Wight wel meer niet durfde, zoals enigszins gewaagde mise-en-scène. Het komt meer dan eens voor dat enkele personages letterlijk in een klein cirkeltje tegen elkaar staan te praten, en achter ze de overige personages hetzelfde doen. Het oogt bijzonder knullig en amateuristisch. Dit is haar derde lange speelfilm, is dit de top van haar kunnen of had ze er deze keer gewoon geen zin in?

Helens ontwikkeling als personage is ook vrij apart: in plaats van dat ze een ander mens wordt, wordt ze eerder meer verzekerd in haar bazig gedrag wat tijdens deze wandeling goed van pas lijkt te komen. Het enige waarin ze milder wordt is het snauwen tegen haar broer. Haar issues met haar moeder rijmen niet helemaal met hoe haar personage is geschreven, het zijn twee verzonnen elementen die niet op elkaar aansluiten.

Er doemt uiteindelijk een conflict op, maar zodra dat is opgelost is er nog een half uur te gaan. Op dat moment begint het voelbaar te worden dat de film tien minuten langer is dan nodig. Er dreigt geen gevaar meer, iedereen kan het prima met elkaar vinden; het is louter nog de wandeling afmaken. En uiteraard: dat verplichte einde laat nog steeds op zich wachten.

Ellie Kemper blijft een leuke aanwezigheid, en de onbekende bijrolspelers leveren verrassend goed werk. Het lijkt wel haast alsof de cast eerst op een echte wandeling is gegaan om een band te vormen voordat ze gingen filmen, want de relaxte omgang spat er van af. Die gezellige sfeer en hier en daar wat geslaagde grappen maken Happiness for Beginners op het nippertje de moeite waard.

Happiness for Beginners is te zien bij Netflix.