De Deense popster Christopher maakt zijn acteerdebuut in A Beautiful Life, en bewijst hiermee nog maar eens dat je je vaak beter op één ding tegelijk kan focussen. Als zanger geeft hij een prima optreden, maar het acteerwerk is matig en maakt weinig los. Christopher schreef ook deels de muziek voor de film, waarvan de songteksten net zo ongeïnspireerd zijn als het acteerwerk.
In A Beautiful Life wordt een jonge visserman op A Star is Born-achtige wijze ontdekt en klaargestoomd voor een leven als popster. Tijdens dit proces komt hij in aanraking met de kille en afstandelijke dochter van een overleden superster, en hoewel de twee in eerste instantie slecht met elkaar door een deur kunnen, groeien ze door gedeeld trauma steeds dichter naar elkaar toe. Kortom A Beautiful Life brengt een verhaal dat vol zit met clichés, waarin veelal onnodig drama de boventoon voert.
Het grootste probleem ligt dan ook in het feit dat de film te weinig emotionele variatie biedt om interessant te blijven. Alle personages voelen zich constant ellendig, en de enige momenten van geluk zitten aan elkaar geplakt in een minuutlange liefdes-montage van de twee hoofdpersonages. Echte levenslessen over roem, macht en de keerzijde van bekendheid worden niet geleerd. Het is dan ook moeilijk om empathie te voelen voor de personages.
Vooral hoofdpersonage Elliott is een onduidelijk geval. Hij lijkt niet bepaald gelukkig met zijn carrière in de visserij, waar hij de voortslepende dagen doorbrengt met het sorteren van kreeften, maar echt motivatie om de muziekwereld in te gaan heeft hij ook niet. Er wordt ons verteld dat hij die mogelijkheid alleen maar aangrijpt om wat extra geld te verdienen. Of hij vervolgens de smaak te pakken krijgt en daarom helemaal opgaat in zijn TikTok-sterrendom, of dit slechts verdraagt voor zijn nieuwe vlam, blijft om het even.
Ook het publiek dat wordt getrokken door de romantiek zal teleurgesteld zijn, want Elliott en Lilly kunnen nooit doorgaan voor een episch liefdeskoppel. Er is amper chemie tussen de twee, en alles aan de relatie voelt geforceerd. Als we aan zijn gekomen bij het grote, romantische gebaar aan het einde van de film had Lilly net zo goed haar schouders op kunnen halen en de andere kant op kunnen lopen, zo weinig fundering wordt er gelegd voor een goede uitkomst.
Visueel valt er weinig aan te merken op A Beautiful Life. Het zachte kleurenpalet en de Deense landschappen zijn prettig om naar te kijken, en de styling is simpel, maar effectief. Al met al oogt de film dus net zo nietszeggend als het verhaal is. Prima achtergrondgeluid, of goed voor een moment waarop je met lege ogen naar je tv wil staren zonder te volgen wat er gaande is, maar maak je vrijdagavond hier vooral niet voor vrij.
A Beautiful Life is te zien bij Netflix.