Regie: Jonathan Butterell | Scenario: Tom MacRae | Cast: Max Harwood (Jamie New), Sarah Lancashire (Margaret New), Richard E. Grant (Hugo Battersby / Loco Chanelle), Lauren Patel (Pritti Pasha), Samuel Bottomley (Dean Paxton), Ralph Ineson (Wayne New), Sharon Horgan (Miss Hedge), Shobna Gulati (Ray), e.a. | Speelduur: 121 minuten | Jaar: 2021

Af en toe komt een film op naaldhakken voorbij die met pruik en neptieten boven de rest uitsteekt. Everybody's Talking About Jamie is er zo een. Deze sprankelende feelgoodmusical is een oprechte queerviering vol dromen, stijl en dansjes waar je spontaan van gaat glimlachen.

Toen theaterregisseur Jonathan Butterell de documentaire Jamie: Drag Queen at 16 zag, begon het creatief spontaan bij hem te kriebelen. Het verhaal van een tienerjongen die dragqueen wil worden en zijn liefdevolle moeder; daar moest een musical in zitten. En die kwam er ook. In 2017 opende Everybody's Talking About Jamie op West End. De musical is zo'n succes dat deze nu - ongebruikelijk snel - is verfilmd. Butterell kreeg de eer om dat eveneens te doen en levert een grandioos filmregiedebuut af.

Jamie is openlijk queer en trots en bovendien bijna klaar om zijn tweede coming-out te beleven als dragqueen. Hij is het flink aan het sparen voor zijn eerste paar hakken. Van die felrode wil hij, bedekt met een dikke laag glitters. Op zijn zestiende verjaardag laat zijn moeder Margaret deze wens in vervulling komen. De sterke band tussen moeder en zoon vormt het kloppend hart van de film. Zij steunt hem door dik en dun, maar gaat soms te ver om hem te beschermen.

Anders is dat met zijn vader, die niets met hem te maken wil hebben. Hij heeft nooit kunnen accepteren dat zijn zoon niet van jongensdingen zoals voetbal houdt, maar zich van jongs af aan liever in jurkjes uitdost. En hij is helaas niet de enige met een bekrompen hoofd die Jamie wil laten struikelen. Het is een trieste realiteit waar veel lhbti-jongeren nog altijd mee te maken hebben. Everybody's Talking About Jamie gaat dan ook over gezien worden, er mogen zijn en vooral er durven zijn. Het is een boodschap die maar niet vaak genoeg herhaald kan worden.

Evenals zijn personage, is hoofdrolspeler Max Harwood een geboren ster. Vanaf het moment dat de spreekwoordelijke gordijnen openen, eist hij de schijnwerpers op. Hij weet Jamie zo energiek en geestig neer te zetten dat het onmogelijk is om niet van hem te houden. Een eveneens onvergetelijke rol is weggelegd voor Richard E. Grant, die zich als plaatselijke draglegende Loco Chanelle ontfermt over de ambitieuze Jamie.

Dan Gillespie Sells, de frontman van rockband The Feeling, schreef geweldige muziek voor de musical. Showopener And You Don't Even Know It zet direct de toon. Een hoogtepunt is de ballad He's My Boy. Sarah Lancashire rukt hier haar moederziel open en brengt een gemeende tranentrekker. Zulke momenten weten ook te raken omdat de muziek, in tegenstelling tot veel andere musicalfilms, eens een keer niet is verstopt onder een dikke laag autotunepoeder. De zang klinkt daardoor misschien niet altijd even perfect, maar wel echt.

Die echtheid maakt deze film sowieso zo sterk en aandoenlijk. Drag kan natuurlijk niet overdreven genoeg, maar Butterell heeft de gebruikelijke verkleedspullen in de kist gelaten. Doordat het verhaal zijn oorsprong vindt in een documentaire, heb je het gevoel naar echte mensen te kijken. Daarnaast helpt het dat de film niet al te gestileerd en opgesmukt is met bijvoorbeeld onrealistisch mooie locaties en kleding.

Everybody's Talking About Jamie weet te verrassen, ontroeren en genoeg glitterpoeder in je gezicht te blazen om je die enkele uitgeschoten eyeliner snel te doen vergeten. Deze prent blinkt uit in eenvoud en realisme, maar barst van de creatieve vondsten. Aan het einde van de show blijkt de titel dan ook een zelfvervullende voorspelling: binnenkort praat inderdaad iedereen over Jamie. Dat zou hij in ieder geval absoluut verdienen.

Everybody's Talking About Jamie is te zien bij Prime Video.