Er was een tijd dat het heel populair was om een sleutelhanger te hebben die begon te piepen als je begon te fluiten. Zo kon je gemakkelijk achterhalen waar je je sleutels had gelaten. Een vermiste telefoon kun je tegenwoordig online opsporen en volgen. In de toekomst hebben ze nog iets slimmers maar tevens omslachtigers gevonden om je sleutels te traceren. Je meldt je bij een bedrijfje dat je je herinneringen kan doen herbeleven. De baas en zijn assistent kijken zelf mee en kunnen je dan precies vertellen waar je je spullen nou weer hebt laten slingeren.
Het bedrijfje van de door Hugh Jackman en Thandiwe Newton vertolkte personages in de thriller Reminiscence is niet bepaald opgetuigd om verloren items terug te krijgen. Hun doel is dat klanten hun ontvallen dierbaren kunnen opzoeken in hun herinneringen. Er wordt een flitsende 3D-hologram op een podium geprojecteerd en van privacy hebben ze kennelijk niet gehoord in de toekomst. Al moet gezegd worden dat de eigenaren Nick en Emily wel bij hun klanten moeten blijven om het proces, dat zich naakt in een bad voltrekt, veilig te kunnen begeleiden.
Maar goed, iemand is haar sleutels kwijt. In dit geval de mooie nachtclubzangeres Mae, maar de vraag is of het haar nou echt om verloren spullen te doen is. Het is namelijk een wel erg slappe smoes. Nick raakt halsoverkop verliefd op de mysterieuze dame en ze beginnen een hartstochtelijke verhouding. Maar dan opeens verdwijnt Mae als sneeuw voor de zon. Er zit voor de wanhopige Nick niets anders op dan te graven in Maes verleden om haar zo weer veilig thuis te kunnen brengen, maar deze zoektocht had hij wellicht beter niet kunnen ondernemen want er komt een boel rottigheid naar boven.
Het is het interessante uitgangspunt van de sciencefiction-thriller naar regie en scenario van Lisa Joy, schoonzus van niemand minder dan Christopher Nolan en tevens verbonden aan de serie Westworld. Joy scoort hoge punten met de futuristische setting van een half onder water gelopen Miami. Het is een kwestie van tijd tot de laatste dam het begeeft en de stad helemaal blank staat. De bewoners hebben zich geschikt naar de nieuwe situatie, die door klimaatverandering is ontstaan. Ze bewegen zich door de stad met bootjes. Overdag is de zon zo fel dat er alleen geslapen wordt. 's Nachts wordt er gewerkt en geleefd.
Door deze setting is er sprake van veel donkere stegen, regenachtige decors en duistere zaken. Voeg hierbij de in voice-overs uitgesproken gedachten van Jackmans Nick en een ware femme fatale en we hebben hier te maken met een onvervalste moderne film noir. Het is een aangename mystiek die vooral de eerste helft van Joys tweede speelfilm domineert maar die ze jammer genoeg niet vast weet te houden. Bijfiguren worden één voor één geïntroduceerd met de opzichtige wetenschap dat ze later weer op zullen komen draven om het plot rond te maken. De plotgaten groeien alsmede de onvolkomenheden.
Jackman en Rebecca Ferguson worden na The Greatest Showman opnieuw samengebracht en hun wervelende chemie blijkt onveranderd, zelfs nu de setting en toon compleet anders zijn. Maar naarmate meer duidelijk wordt uit het verleden van Mae nemen tevens de onwaarschijnlijkheden toe. Dit gaat ook op voor het actiegehalte, terwijl het stille mysterie nou juist zo goed werkte. Het resultaat is een thriller die niet alleen voorspelbaar wordt maar ook steeds meer gaat zwalken. De plottwist in de epiloog is zelfs een aanfluiting. Onder de streep is Reminiscence een samenraapsel van aardige ideeën en een onevenwichtige uitvoering.
